0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
Το εμφιαλωμένο νερό βρίσκεται σε μια ακμάζουσα άνθηση τον τελευταίο καιρό λόγω όλων των προβλημάτων μόλυνσης. Οι άνθρωποι το καταναλώνουν λόγω της βελτιωμένης γεύσης του και αυτό τους επιτρέπει να πίνουν περισσότερο νερό. Αυτό που ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί είναι ότι οι προδιαγραφές (standards) για το εμφιαλωμένο νερό δεν είναι υψηλότερες από αυτά για το νερό της βρύσης της κουζίνας τους. Έχει επιτραπεί στις εταιρίες εμφιαλωμένου νερού να πουλούν νερό με ένα ελάχιστο όριο μόλυνσης (βακτήρια, φύκια, βρωμιά, μόλυβδος, κλπ). Όταν το νερό έχει καλύτερη γεύση, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται ως καθαρότερο.μειονεκτήματα του εμφιαλωμένου νερού:- Ακριβό: Έρευνα του 1985 έδειξε ότι οι καταναλωτές πληρώνουν έως και 1000 φορές περισσότερο το κόστος του νερού της βρύσης.- Άβολο-ακατάλληλο: Άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν εμφιαλωμένο νερό συχνά έχουν την τάση να έχουν πολλά μπουκάλια στα πόδια τους – άδεια δοχεία ή καινούργιες κανάτες περιμένουν να χρησιμοποιηθούν. Οι άνθρωποι συνήθως συσσωρεύουν το «καθαρό» νερό για ειδικούς λόγους, π.χ. καφές, ποτά, αντί να το χρησιμοποιούν άνετα όποτε χρειάζεται. Υπάρχει πάντα το πρόβλημά του να υπάρχουν πολλά μπουκάλια στα χέρια γιατί δεν χρησιμοποιούνται αρκετά γρήγορα, ή όχι αρκετά μπουκάλια γιατί το νερό καταναλώνεται πιο γρήγορα.- Δεν υπάρχει νομοθεσία για να είναι καθαρότερο από το νερό βρύσης: Το 1991, στην έδρα της Επιτροπής Ενέργειας και Εμπορίου στις ΗΠΑ, έγινε μία έρευνα στο εμφιαλωμένο νερό με τα ακόλουθα αποτελέσματα:Τo 25% από τα «ακριβά» νερά (όπως Evian, Perrier, κλπ) αντλούν από τις ίδιες πηγές όπως οι πόλεις!!Τo 31% υπερβαίνουν τα όρια του νερού της βρύσης για μικροβιολογικές προσμείξεις!Τo 25% δεν μπορούσαν να εγγράψουν τις πηγές νερού!Ό,τι νερό πουλήθηκε αυστηρά εντός συνόρων δεν υπόκειται σε ρύθμιση από τη διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων!Το πανεπιστήμιο του Delaware βρήκε ότι από τα 37 γνωστά εμφιαλωμένα νερά, τουλάχιστον τα 24 ήταν εκτός γραμμής τουλάχιστον ενός από τις 31 προδιαγραφές ορισμένες για πόση νερού! Το γραφείο συνελεύσεων ερευνητικών μελετών της Καλιφόρνια, ΗΠΑ έκανε το 1985 τυχαίους ελέγχους δειγμάτων εμφιαλωμένων νερών που πουλήθηκαν (brands όπως Alhambra, Black Mountain, Sparkletts, κλπ) και βρήκε έναν αριθμό από προβλήματα μολύνσεων, όπως διάφορα χημικές ουσίες, έντομα, φύκια, βακτήρια, νύχια, ακόμα και τσίχλα!!ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΑ:1. Είναι ασφαλές: Πολύς κόσμος το θεωρεί πιο ασφαλές από το νερό βρύσης. Δεν υπάρχει τέτοια εγγύηση. Έχουν αρρωστήσει άνθρωποι από εμφιαλωμένα λόγω υψηλών ενδείξεων από κολοβακτηρίδια. Έρευνα αποκάλυψε ότι το περισσότερο εμφιαλωμένο νερό είναι περίπου ισοδύναμο με το νερό βρύσης σε σχέση με τα μικρόβια και την χημική του σύσταση. Μία άλλη έρευνα προσδιόρισε ότι τουλάχιστον το 25% των εμφιαλωμένων (συμπεριλαμβανομένων εμπορικών σημάτων) είναι ουσιαστικά φιλτραρισμένο νερό βρύσης! 2. Είναι υγιές και εύγευστο: Βιταμίνες, ορυκτά, βότανα, πρωτεΐνες και όλα τα υπόλοιπα πρόσμικτα στο νερό πραγματικά δεν είναι τίποτα παρά ένα τέχνασμα του marketing. Τα ενισχυμένα νερά συνήθως περιλαμβάνουν ζάχαρες και τεχνητές γεύσεις για να γλυκαίνουν το αποτέλεσμα… 3. Είναι καθαρό: Οι ταμπέλες σε πολλά μπουκάλια με τις ενδείξεις «φυσικό» και «καθαρό» μπορεί να είναι παραπλανητικές. Έρευνες σε κάποιες εταιρίες βρήκαν στα νερά βακτήρια (όχι από αυτά που δημιουργούν πρόβλημα) και κάποια περιείχαν τοξικά βαρέα μέταλλα πολύ πάνω από τα επιτρεπτά όρια. ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΤΟ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ:1. Είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον: Κάθε χρόνο περίπου 1,5 εκ τόνους πλαστικό κατασκευάζεται για την παγκόσμια αγορά, χρησιμοποιώντας μεθόδους που απελευθερώνουν τοξικά όπως νικέλιο, αιθυλοβενζόλιο, αιθυλικό οξύ και βενζόλιο. Το πλαστικό των μπουκαλιών ονόματι πολυαιθυλένιο terepthalate (PET) αλλοιώνεται μετά από 400-1000 χρόνια. Ακόμα, πάνω από 80% από αυτά τα μπουκάλια πετώνται στα σκουπίδια αντί να ανακυκλώνονται. Εκτός από τις χωματερές, πολλά μπουκάλια καταλήγουν στους ωκεανούς, θέτοντας σε ρίσκο την θαλάσσια ζωή. Επίσης, η κατασκευή και μεταφορά τους σημαίνει επιπλέον έκλυση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. 2. Επηρεάζει τους υδάτινους πόρους: Το εμφιαλωμένο νερό «μαζεύεται» από νερό που ρέει φυσικά στην επιφάνεια της γης από έναν υπόγειο σχηματισμό, ως αποτέλεσμα τη μείωση των αποθεμάτων υπογείων υδάτων. Καμιά φορά προέρχεται από παγετώνες που σημαίνει ότι καταστρέφεται ακόμα περισσότερο το περιβάλλον. Επίσης, κατά το φιλτράρισμα (διήθηση) εκτιμάται ότι 2lt νερού πετώνται για κάθε lt που εμφιαλώνεται (καθαρίζεται). 3. Κρυφά κόστη: Χρησιμοποιούνται πάνω από 17εκ. βαρέλια από πετρέλαιο για να δημιουργηθούν πλαστικά μπουκάλια. Αυτή η ποσότητα θα μπορούσε να παράξει ενέργεια για πάνω από 2,5εκ. σπίτια ή να κινήσει 1εκ. αυτοκίνητα το χρόνο. Και αυτό δεν συμπεριλαμβάνει τα απαιτούμενα καύσιμα για να μεταφερθούν τα μπουκάλια! Κυριολεκτικά «πίνουμε πετρέλαιο» στην προσπάθειά μας να βρούμε καθαρό νερό! ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να μην είμαστε μέρος αυτής της παραφροσύνης!- Τοποθετήστε ένα φίλτρο καθαρισμού νερού στο σπίτι σας. Πίνοντας φιλτραρισμένο νερό είναι οικονομικότερο από το να πίνετε εμφιαλωμένο.- Επιλέγετε νερό βρύσης (δικτύου) αντί για εμφιαλωμένο όπου υπάρχει η δυνατότητα.- Χρησιμοποιείτε γυάλινα μπουκάλια για να τα ξαναγεμίζετε με νερό βρύσης.- Μην χρησιμοποιείτε πλαστικά μπουκάλια.- Πείστε τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο!\Τώρα που γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά διαφορά ανάμεσα σε εμφιαλωμένο νερό και νερό βρύσης, πηγαίνετε στη βρύση σας και πιείτε μια γουλιά νερό! Εάν θέλετε να πιείτε 100% καθαρό νερό που θα δώσει σε εσάς και την οικογένειά σας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, προμηθευτείτε ένα καλό σύστημα επεξεργασίας – καθαρισμού νερού. Αυτό που χρειάζεται είναι να κάνετε λίγη έρευνα και θα βρείτε ένα σύστημα που θα σώσει το περιβάλλον και την τσέπη σας! Από εσάς εξαρτάται!
από τη σελίδα wwwvigla.blogspot.gr η επόμενη παράθεση με παρόμοιο περιεχόμενο:Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Πολιτικής για τη Γη (Earth Policy Institute), η παγκόσμια κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έφθασε το 2004 τα 154 δισεκατομμύρια λίτρα από 90 δισ. που ήταν το 1999, σημειώνοντας αύξηση 57%. Φυσικά, οι μεγαλύτεροι καταναλωτές εμφιαλωμένου νερού είναι οι HΠA, που «ξεδίψασαν» με πάνω από 26 δισ. λίτρα το 2004. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το Μεξικό με 18 δισ. λίτρα, ακολουθούν Kίνα και Βραζιλία με περίπου 12 δισ. λίτρα τον χρόνο η καθεμία, ενώ έπονται οι Ιταλία και Γερμανία που καταναλώνουν λίγο παραπάνω από 10 δισ. λίτρα ετησίως.Οι ΙταλοίOσον αφορά στην κατά κεφαλή κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, τα πρωτεία κατέχουν οι Ιταλοί, οι οποίοι το 2004 ήπιαν 184 λίτρα, ακολουθούν το Μεξικό και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με 169 και 164 λίτρα κατ' άτομο, το Βέλγιο και η Γαλλία με περίπου 146 λίτρα και η Iσπανία με 137 λίτρα εμφιαλωμένου νερού το άτομο τον χρόνο.Αντίστοιχη προτίμηση προς το εμφιαλωμένο νερό δείχνουν όμως όλο και περισσότεροι Έλληνες. Σύμφωνα με στοιχεία της ICAP, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία είναι της τάξης του 10%. Μάλιστα, σε περιοχές όπου η ποιότητα του νερού των δικτύων δεν είναι καλή, υπάρχει υψηλή συγκέντρωση νιτρικών κ.λπ., οι κάτοικοι καλύπτουν με εμφιαλωμένο νερό όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού.Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε χρόνο στις χωματερές καταλήγουν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια νερού. Να σκεφθεί κανείς ότι το εμφιαλωμένο νερό κοστίζει έως και 10.000 φορές περισσότερο από το νερό της βρύσης.Oπως όμως επισημαίνει στην έκθεσή του το ανεξάρτητο αμερικανικό ινστιτούτο, το εμφιαλωμένο νερό, εκτός από την τσέπη του καταναλωτή, βλάπτει σοβαρά και το περιβάλλον. Η μεταφορά του προϋποθέτει την καύση τεράστιων ποσοτήτων ορυκτών καυσίμων, εκλύοντας ανάλογη ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου.Σχεδόν το 1/4 της συνολικής ποσότητας εμφιαλωμένου νερού που διακινείται διεθνώς διασχίζει εθνικά σύνορα προκειμένου να φθάσει στους καταναλωτές, μεταφερόμενο με πλοία, τρένα ή φορτηγά, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.Παράγωγο πετρελαίουΟρυκτά καύσιμα, όμως, απαιτούνται και για τη συσκευασία του νερού. Kατά κύριο λόγο, οι φιάλες κατασκευάζονται από πολυεστέρα τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, το γνωστό PET, που ναι μεν αποτελεί θεωρητικά καλύτερο υλικό από το PVC, το οποίο ανακυκλώνεται πολύ δύσκολα, αλλά δεν παύει να αποτελεί παράγωγο του αργού πετρελαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η παρασκευή πλαστικών μπουκαλιών για την κάλυψη της ζήτησης των Αμερικανών για εμφιαλωμένο νερό απαιτεί πάνω από 1,5 εκατ. βαρέλια πετρελαίου το χρόνο, το οποίο θα έφθανε για να κινηθούν 100.000 αυτοκίνητα για ένα χρόνο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εμφιάλωση νερού απαιτεί 2,7 εκατ. τόνους πλαστικού.Ακόμα πιο επιβαρυντική για το περιβάλλον, ωστόσο, είναι η απόρριψη των χρησιμοποιημένων πλαστικών φιαλών, ελάχιστες από τις οποίες οδηγούνται στην ανακύκλωση. Στις HΠA, έχει υπολογιστεί ότι το 86% των πλαστικών μπουκαλιών νερού καταλήγει στα σκουπίδια. Αλλά και στην Ελλάδα, όπου η ανακύκλωση παραμένει ακόμη άγνωστη έννοια, τα πλαστικά μπουκάλια αντιπροσωπεύουν το 20% των απορριμμάτων, τη στιγμή που σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες των «15» το αντίστοιχο ποσοστό κυμαίνεται μεταξύ 1%-3%. H Ελλάδα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικού (1%) - σε καμία άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης το αντίστοιχο ποσοστό δεν είναι μικρότερο του 5%. «Εάν βάλουμε τα πλαστικά μπουκάλια που καταναλώνουμε στην Ελλάδα όρθια το ένα δίπλα στο άλλο, θα καλύψουμε πάνω από τέσσερις φορές την ακτογραμμή της χώρας μας (16.000 χλμ.) και πάνω από μιάμιση φορά την ακτογραμμή όλης της Μεσογείου (45.000 χλμ.)», τονίζει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης κ. Φίλιππος Κυρκίτσος. «Αγοράζουμε εμφιαλωμένο νερό, το οποίο καταναλώνουμε σε ελάχιστο χρόνο και μας μένει η συσκευασία. Tο νερό είναι φθηνό, η συσκευασία κοστίζει. Ουσιαστικά δηλαδή αγοράζουμε σκουπίδια».Απόρριψη πλαστικώνH καύση των πλαστικών φιαλών δεν ενδείκνυται, καθώς παράγει τοξικά υποπροϊόντα, όπως χλώριο και στάχτη, που περιέχει βαρέα μέταλλα. Tην ίδια ώρα όμως η ταφή τους, σημαίνει ότι η βιοαποδόμησή τους θα καθυστερήσει έως και 1.000 χρόνια. «Υπό συνθήκες χωματερής μπορούν να παραμείνουν ‘κοντά μας’ για εκατοντάδες χρόνια. Oι ιστορικοί του μέλλοντος θα αναρωτιούνται γιατί καταναλώναμε τόσο πλαστικό», σημειώνει ο κ. Kυρκίτσος. O ίδιος επισημαίνει επίσης ότι, εκτός από την αργή αποδόμησή τους, το πρόβλημα με τα πλαστικά μπουκάλια είναι και ότι καταλαμβάνουν πολύ μεγάλο χώρο στις χωματερές, αφού δύσκολα συμπιέζονται. «Eχει βρεθεί ότι ο όγκος που καταλαμβάνουν είναι 2,5 φορές το βάρος τους. Δηλαδή στην Ελλάδα, οι μισές χωματερές και οι XYTA είναι γεμάτοι με πλαστικό. Aν τα αφαιρούσαμε, θα διπλασιάζαμε τον χρόνο ζωής των χωματερών».Επιπλέον, η απόρριψη πλαστικών μπουκαλιών εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους και για τα άλλα είδη ζωής του πλανήτη. Από τα πλαστικά πεθαίνουν κάθε χρόνο πάνω από ένα εκατομμύριο μεγάλα πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση, καθώς και πάρα πολλά θαλάσσια είδη.H αλματώδης αύξηση στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, φυσικά, σημαίνει ότι όλο καιπερισσότερο νερό αντλείται από τις περιοχές όπου βρίσκονται εγκατεστημένα τα εργοστάσια των μεγάλων παραγωγών. Oπως αναφέρει στην έκθεσή του το Ινστιτούτο Πολιτικής για τη Γη, η άντληση νερού από την Coca-Cola σε πηγές της Ινδίας για την παραγωγή του εμφιαλωμένου νερού «Dasani» και άλλων ποτών έχει προκαλέσει προβλήματα υδροδότησης σε περισσότερα από 50 χωριά της περιοχής. Ανάλογα κρούσματα έχουν καταγραφεί και εντός των HΠA, όπως, για παράδειγμα, στο Τέξας και στην περιοχή Great Lakes, όπου οι αγρότες αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην παροχή νερού.To 40% είναι από τη βρύση!Είναι τουλάχιστον το εμφιαλωμένο νερό πιο υγιεινό από το νερό της βρύσης; Σε ορισμένες περιπτώσεις, ναι, δεδομένου ότι 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό.Σύμφωνα ωστόσο με το Ινστιτούτο Πολιτικής για τη Γη, το 40% του εμφιαλωμένου νερού δεν είναι τίποτε άλλο από νερό της βρύσης! Πολύ συχνά, η μόνη διαφορά με το τρεχούμενο νερό είναι η προσθήκη μεταλλικών αλάτων, τα οποία δεν έχουν αξιοσημείωτα οφέλη για την υγεία (σε μεγάλες ποσότητες είναι μάλλον επιβλαβή). Aς μην πάμε όμως μακριά. Σε ελέγχους που διενεργήθηκαν από τον EΦET την περίοδο 2003-2004 σε σύνολο 542 δειγμάτων από 25 εταιρείες, ο μικροβιολογικός έλεγχος έβγαλε ακατάλληλο το 2% των δειγμάτων, ενώ ο χημικός έλεγχος «έκοψε» το 3% των δειγμάτων.Ο Μεγαλύτερος Κίνδυνος των Εμφιαλωμένων ΝερώνΟ μεγαλύτερος κίνδυνος που προκύπτει από τα εμφιαλωμένα νερά είναι ο εξής : Σε κάθε φιάλη αναγράφεται με πολύ ψιλά γράμματα, που δύσκολα διαβάζει κανείς, αυτό που υποχρεούνται οι εμφιαλώτριες εταιρίες από το νόμο να αναγράψουν εμφανώς: ‘Το παρόν να φυλάσσεται σε δροσερό και σκιερό μέρος (θερμοκρασία μέχρι 18 βαθμούς Κελσίου)’. Ως γνωστό όμως σχεδόν κανένας από τους αποθηκευτικούς χώρους εμφιαλωμένων δεν τηρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, ειδικά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Τα μπουκάλια μεταφέρονται με ψυγεία ή αφήνονται σε αποθήκες από λαμαρίνα και βράζουν στην κυριολεξία, ή πετιούνται στα πεζοδρόμια κάτω από τον ήλιο, ή σε αποθήκες μη κατάλληλες για αποθήκευση. Αυτό σημαίνει άνοδο της θερμοκρασίας εντός του πλαστικού,δημιουργία ενώσεων και πολλαπλασιασμό των μικροβίων με γεωμετρική πρόοδο, που όχι μόνο κάνουν το νερό ακατάλληλο προς πόση, αλλά και άκρως επικίνδυνο για την υγεία μας.Το χειρότερο είναι ότι τις περισσότερες φορές προτιμάμε το εμφιαλωμένο για τα παιδιά ή τους ηλικιωμένους ή σε ανθρώπους υψηλού κινδύνου (παθήσεις νεφρών, χολής, αρθρώσεις κλπ ) μη γνωρίζοντας πως κάποια κακή παρτίδα εμφιαλωμένου, μπορεί να αποβεί μοιραία.ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Χούλης Κωνσταντίνος - Μηχανολόγος Μηχανικός - MySpringΕρευνητής Ποιότητας και Επεξεργασίας Πόσιμου ΝερούΠηγές αρθογραφίας: 1. Bottled Water – to drink or not to drink? Iowa State University – University Extension, U.S.A. March 2000, Prepared by Oksana Matvienko (extension graduate Assistant), Elisabeth Schafer (Ph.D., extension nutritionist) and Diane Nelson (extension communication specialist).2. Παγκόσμιο Κέντρο Ελέγχου Νόσων και Ασθενειών (Center for Disease Control).3. Water Quality Association (Μη κερδοσκοπικός οργανισμός).4. World Health Organization, 'Guidelines for Drinking Water Quality'.5. Οδηγός Υγιεινής για τις Επιχειρήσεις Εμφιάλωσης Νερού, Οδηγός Υγιεινής Νο 5,Υπουργείο Υγείας , Λευκωσία, Κύπρος 20066. http://en.wikipedia.org/wiki/Bottled_waterΠΗΓΗ: http://wwwvigla.blogspot.com
Εξασθενές χρώμιο σε εμφιαλωμένα νεράΕμείς είχαμε ασχοληθεί επισταμένα και είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το θέμα του καρκινογόνου εξασθενές χρωμίου που ποτίζουν τους βιωτούς και άλλους. Τωρα ερχονται να μας που ότι είναι …ανησυχητικά τα στοιχεία έρευνας που διενήργησαν οι Οικολόγοι - Πράσινοι, καθώς τόσο το πόσιμο όσο και στο εμφιαλωμένο νερό που καταναλώνουμε περιέχει εξασθενές χρώμιο που αναγνωρίζεται ως καρκινογόνο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.Κανένας όμως δεν του λέει στην ψύχρα ότι θα σαπίσουν τα συκώτια σας, και θα γεμίσετε καρκινικούς όγκους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλα τα άλλα είναι ευφυολογήματα για να δικαιολογήσουν τους εγκληματίες που το ρίχνουν όπου δει.Ενώ το εξασθενές χρώμιο αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως καρκινογόνο, υπάρχει όριο μόνο για το ολικό χρώμιο, 50 ppb (50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο).Οι περιπτώσεις καρκίνου στα Οινόφυτα, σε έρευνα που διεξήχθη το 2010, υπερέβαιναν κατά 1.472% (στο ήπαρ), 441% (στα γυναικολογικά), 240% (στο στόμα), 145% (στους πνεύμονες) τα κρούσματα στην υπόλοιπη Βοιωτία.Μετά από έρευνες σε επιλεγμένες ετικέτες εμφιαλωμένου νερού, σε τρεις από αυτές ανιχνεύθηκε εξασθενές χρώμιο, αυξημένο σε κάποιες περιπτώσεις στα 22ppb. Παρόμοιες εξετάσεις διενέργησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών για άλλες ετικέτες και βρήκε και αυτό τρεις με μολυσμένο περιεχόμενο.Οι Οικολόγοι απευθύνθηκαν στους κρατικούς φορείς, τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου και Τροφίμων (ΕΦΕΤ), καθώς και το Γενικό Χημείο του Κράτους, για να ελέγξουν τα εμφιαλωμένα νερά.Ο ΕΦΕΤ, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, αρνήθηκε να προχωρήσει σε αναλύσεις, επειδή δεν έχει ενταχθεί επίσημος έλεγχος για εξασθενές χρώμιο στα εμφιαλωμένα για το 2011 (δεδομένου ότι δεν υπάρχει ειδικό όριο αποκλειστικά για εξασθενές), ενώ το Γενικό Χημείο επικαλέστηκε φόρτο εργασίας.Έτσι οι Οικολόγοι πραγματοποίησαν ιδιωτικούς ελέγχους και εξέφρασαν την απορία τους σχετικά με τη στάση της κυβέρνησης, καθώς, ενώ το 2010 με Κοινή Υπουργική Απόφαση καθιερώθηκε όριο για τα νερά του Ασωπού ποταμού τα 3ppb, δεν έγινε τίποτα για το πόσιμο νερό. Στη συνέχεια το υπουργείο, έκανε στροφή, ζητώντας νέες έρευνες, και το θέμα των ορίων μετατέθηκε, όπως ανέφεραν, επ' αόριστον, δηλαδή…. Όταν πεθάνουν καμιά πεντακοσαριά θα δούμε.Με δικαστική απόφαση που εκδόθηκε το 2008 στη Θήβα, το δικαστήριο ζήτησε να σταματήσει η διάθεση πόσιμου νερού ως ακατάλληλο, μέχρι να κατασκευαστούν δεξαμενές για καθαρό, πόσιμο νερό.Επίσης το 2010 το δικαστήριο της Χαλκίδας, θέσπισε, για πρώτη φορά, για την περιοχή της Μεσσαπίας, όριο για τη συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου τα 2ppb. Γι΄ αυτό και η Μεσσαπία είναι η μόνη περιοχή στην Ελλάδα που γίνονται μετρήσεις και τηρούνται τα όρια.Οι ασύδοτες βιομηχανίες ευνοούνται από την έλλειψη ορίων και μηχανισμών ελέγχων για εξασθενές χρώμιο και αντιστέκονται ώστε να διατηρηθεί αυτό το καθεστώς. Στην Ευρώπη η μόνη χώρα που έχει θεσπίσει όριο είναι η Ιταλία με 5ppb ενώ οι Αμερικανοί επιστήμονες έθεσαν το επιτρεπτό όριο συγκέντρωσης εξασθενούς χρωμίου στα 0,02ppb.Οι Οικολόγοι Πράσινοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου γιατί όσο δεν προχωρά ο προσδιορισμός ορίων οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, καθώς και τα νερά επηρεάζουν τις καλλιέργειες, τα εμφιαλωμένα αναψυκτικά και άλλα ήδη καθημερινής κατανάλωσης.ΠΗΓΗ: http://ixnos.blogspot.com/2012/01/blog-post_6428.html
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, λοιπόν, υπάρχουν τρεις κατηγορίες εμφιαλωμένου νερού και κάθε εμφιαλωμένο νερό υποχρεούται να φέρει στη συσκευασία του ένδειξη της κατηγορίας στην οποία ανήκει.Φυσικό μεταλλικό νερόΈχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση και εμφιαλώνεται επιτόπου στην πηγή προέλευσής του, ενώ οι κοινοτικές οδηγίες απαγορεύουν οποιαδήποτε κατεργασία ή απολύμανσή του. Αυτοί οι δύο κανόνες εξασφαλίζουν και την προστασία του από τυχόν μικροβιακό φορτίο. Η σύστασή του μπορεί να διαφέρει από αυτήν του κοινού πόσιμου νερού (επιτραπέζιου), όπως να είναι πιο πλούσιο σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία (μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο κλπ). Γι’ αυτό και για κάποιες παραμέτρους του δεν ορίζονται ανώτατα επιτρεπόμενα όρια ή ορίζονται όρια διαφορετικά από αυτά που ισχύουν για το επιτραπέζιο νερό. Η μόνη επεξεργασία που επιτρέπεται στο φυσικό μεταλλικό νερό είναι η αφαίρεση ή η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα, οπότε και χαρακτηρίζεται «φυσικά ανθρακούχο», «με προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «ενισχυμένο με αέριο της πηγής».Επιτραπέζιο νερόΕπιτρέπεται να προέρχεται από ποτάμι, από λίμνη, από γεώτρηση ακόμη κι από τη θάλασσα (αφαλατωμένο). Στο επιτραπέζιο νερό μπορεί να γίνει οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσης (π.χ. μικροδιήθηση, οζονισμός κ.ά.) προκειμένου η σύστασή του να είναι σύμφωνη με την κοινοτική οδηγία (98/83) για το πόσιμο νερό. Πρακτικά, η σύσταση του επιτραπέζιου νερού και του νερού της βρύσης είναι ίδια, με τη μόνη διαφορά ότι το επιτραπέζιο είναι εμφιαλωμένο, ενώ της βρύσης τρεχούμενο.Νερό πηγήςΕίναι επί της ουσίας κάτι ανάμεσα σε επιτραπέζιο και φυσικό μεταλλικό νερό. Το νερό πηγής μοιάζει με το φυσικό μεταλλικό νερό στο ότι έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση, δεν υφίσταται καμιά διαδικασία απολύμανσης και εμφιαλώνεται πάντα στην πηγή προέλευσής του. Διαφέρει, όμως, ως προς τις φυσικοχημικές παραμέτρους του (σύσταση), οι οποίες ακολουθούν αυτές του επιτραπέζιου νερού. Με απλά λόγια, το νερό πηγής δεν είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο (π.χ. μαγνήσιο, ασβέστιο) ούτως ώστε να χαρακτηριστεί μαγνησιούχο, ασβεστούχο κλπ.
Εμφιαλωμένο νερό = καταστροφήΗ παγκόσμια κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία έξι χρόνια και έχει αρχίσει να επιβαρύνει υπέρμετρα το περιβάλλον του πλανήτη, προειδοποιεί έκθεση ανεξάρτητου ιντστιτούτου στις ΗΠΑ.«Ακόμα και σε περιοχές όπου το νερό της βρύσης είναι ασφαλές, η ζήτηση για εμφιαλωμένο νερό αυξάνεται, παράγοντας περιτά σκουπίδια και καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας» δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσων η Έμιλι Αρνολντ, συγγραφέας της έκθεσης του Earth Policy Center στην Ουάσιγκτον.«Η παραγωγή φιαλών για να καλυφθεί η ζήτηση εμφιαλωμένου νερού από τους Αμερικανούς απαιτεί πάνω από 1,5 εκατ. βαρέλια πετρελαίου ετησίως, ποσότητα αρκετή για να κινεί 100.000 αμερικανικά αυτοκίνητα για έναν χρόνο» αναφέρει η έκθεση. «Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 2,7 εκατ. τόνοι πλαστικού χρησιμοποιούνται για την εμφιάλωση νερού κάθε χρόνο.Και η ειρωνία είναι ότι το 40% του εμφιαλωμένου νερού ξεκινά ως νερό της βρύσης, στο οποίο απλά προστίθενται μεταλλικά άλατα χωρίς σαφή οφέλη για την υγεία.Ένας ακόμα παράγοντας είναι η επιβάρυνση των καταναλωτών με περιττά έξοδα, καθώς το εμφιαλωμένο νερό κοστίζει έως και 10.000 φορές περισσότερο από το πόσιμο νερό της βρύσης. «Με τιμή έως και 2,5 δολάρια ανά λίτρο, το εμφιαλωμένο νερό κοστίζει [στις ΗΠΑ] περισσότερο από τη βενζίνη» τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.Όσον αφορά την κατά κεφαλή κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, πρώτοι έρχονται οι Ιταλοί με 184 λίτρα το χρόνο, περίπου δύο ποτήρια την ημέρα για κάθε Ιταλό. Ακολουθούν το Μεξικό με 169 λίτρα ανά κάτοικο ανά έτος, και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με 164 λίτρα.Η ζήτηση αυξάνεται ταχύτατα και στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς το διάστημα 1999-2004 η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού υπερδιπλασιάστηκε στην Κίνα και τριπλασιάστηκε στην Ινδία.Η έκθεση προειδοποεί, επίσης, ότι η ταχύτατη ανάπτυξη της βιομηχανίας εμφιάλωσης προκαλεί λειψυδρία σε ορισμένες περιοχές. Στην Ινδία, για παράδειγμα, η εμφιάλωση του νερού Dasani και άλλων ποτών της Coca Cola έχει δημιουργήσει πρόβλημα υδροδότησης σε πάνω από 50 χωριά.πηγή: Newsroom ΔΟΛ
