Μπορεί να κοπεί το κάπνισμα με φάρμακα;

[sosiopathy]

Εγω γιατι ρε γαμωτο συνεχιζω να καπνιζω??

ρητορικη ερωτηση..

[Θανάσης Αποστόλου]

Και μόνο που αναρωτιέσαι (έστω και στα αστεία) δείχνει ότι η σχέση σου με αυτό που σε παγιδεύει αρχίζει να παρουσιάζει ρωγμές..

Θα έρθει η στιγμή που θα το νιώσεις. Τι; Θα νιώσεις ξεκάθαρα ότι η πόρτα ξεχάστηκε ανοιχτή και ότι μπορείς να τρέξεις και να ξεφύγεις για πάντα από τη φυλακή της νικοτίνης. Θα νιώσεις ότι είναι ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ! Πότε όμως; Μπορεί να ναι μετά από μεγάλη κατανάλωση τσιγάρων, μπορεί μετά από μία αρρώστια, μπορεί σε μία εντελώς αδιάφορη στιγμή.

Ο χρόνος της απόδρασης είναι μυστικό που θα αποκαλυφθεί μόνο σε σένα. Είτε θελήσεις να το κάνεις προγραμματισμένα είτε αυθόρμητα, αυτό που ξέρω είναι ότι θα σου δοθεί η ευκαιρία.
 

[sosiopathy]

Aν και δεν ειναι το θέμα του τοπικ αυτού μιας και μιλαμε για την "χρησιμότητα" των φαρμάκων θέλω να παρατηρήσω -πρώτα απόλα στον εαυτό μου- ότι αυτές τις μέρες, αφού διάβασα το βιβλίο, είμαι μεταξυ της κρίσιμης γραμμής να το κόψω ή να το συνεχίσω.
Αυτό φυσικά σημαίνει οτι το υποσυνείδητο δεν έχει πεισθεί ακόμη αφού δύο μέρες το κόβω μία το συνεχίζω.

Πιστεύω-συνειδητά- ότι με τον συνεχή "βομβαρδισμό"του υποσυνειδήτου θα τα καταφέρω στο τέλος να ανακαλύψω τι ουσιαστικά μου στερεί το καπνισμα και τι παραπλανητικά μου προσφέρει.

Προσωπικά το θεωρώ μια μάχη με τον εαυτό μου που θα σημαίνει την αρχή για νίκη στον πόλεμο των ψευδαισθήσεων που όλοι λίγο-πολύ χάνονται μέσα στην καθημερινότητα.

Καλή συνέχεια σε όλους με οδηγό τι πραγματικά είμαστε και κυρίως τι πραγματικά θέλουμε να είμαστε.

Συγχαρητήρια και από μένα για την ιδιαίτερη πρασπάθεια που ξεκίνησες Θανάση και φαίνεται σε αυτό -το από κάθε άποψης- ιδιαίτερο βιβλίο.

[deimos]

και εγω στην αρχη το θεωρουσα μια μαχη με αντιπαλο τον εαυτο μου αλλα

τελικα αυτο απεχει πολυ απο την πραγματικοτητα.Στην ουσια ο εαυτος μας

ειναι ο εξαπατημενος μας συμμαχος που χωρις αυτον δεν γινεται να κερδι-

σουμε αυτον τον "ψυχρο" πολεμο...