Η δικη μου ιστορια!

[kosmir84]

Εχω μολις γινει  30 και καπνιζα απο τα 13 (Χριστε μου αλλη δουλεια δεν ειχαμε) ... Καπνιζα περιπου 17 - 25 τσιγαρα την ημερα για 17 χρονια . Οταν γνωρισα τον αντρα μου κοντα στα 24 παχυνα κιολας... αδυνατισα για τον γαμο (κλασσικα) και με την εγκυμοσυνη ξαναεβαλα. Εχω περιπου 20 κιλα επιπλεον.
Οι ετοιμασιες για τις γιορτες (13-12-14) με βρήκαν να ειμαι σε φαση που ειχα κοψει τον καφε 6 μερες ειχα  διαβασει το βιβλιο και ακολουθησα ολα τα βηματα...  τις τελευταιες μερες ενιωθα ''τιποτα''  καπνιζοντας...σαν να μην καπνιζω μια πολυ περιεργη αισθηση (ειδικα το πρωι και χωρις καφε ηταν τελειως ''στεγνα'')βλ. ασκηση χαπι ενόχλησης.
Ειχα ορισει μια νοητη περιοδο διακοπης 10 ημερων η οποια τελειωνε στις 23 -12-2014... και ομως δυστηχως την ειχα περασει κατα μια ημερα οποτε αρχισα να σκεφτομαι στις 24-12 οτι εχασα την ευκαιρια να το κοψω και με το βιβλιο. Να πω οτι εχω δοκιμασει και βελονισμο χωρις κανενα αποτελεσμα.
Την ημερα των Χριστουγεννων βγηκαμε εξω και καπνισα πολυ... οπως σε καθε εξοδο που συνοδευεται απο αλκοολ και σεβεται τον ευατο της (τρομαρα μου)
Αρχιζει που λετε προς στο τελος τη; βραδιας ενα μελος της παρεας να μου κανει κυρηγμα για το καπνισμα. Βαρεθηκα να μπω σε λεπτομεριες αλλα του ειπα πως το δουλευω με ενα βιβλίο που εχω παρει.
Ξυπναω το επομενο πρωι χαλι μαυρο απο τα πολλα τσιγαρα, κατι που ομως παλαιοτερα δεν θα με απετρεπε απο το να αναψω κανονικα το πρωτο τσιγαρο της ημερας και τοτε... ηρθε!!!
Ηρθε πραγματικα απο το πουθενα η αυθορμητη δυνατη και ατρανταχτη αποφαση οπως περιγραφεται και στο βιβλιο. Τοσο που δεν το πιστευα... Ειχα πραγματικα πιστεψει 2 μερες νωριτερα οτι ισως απετυχα και εψαχνα τροπους για να ξαναπαρω φορα.
Το πρωτο βήμα έγινε και αντιμετωπισα το πρωτο τριημερο (ευτυχως δεν ειχα καθολου υποχρεωσεις ) με περπατημα. Οποτε ενιωθα ασχημα εβγαινα μια βολτα με τα ποδια. Ειτε για 10 λεπτα, είτε για 1 ωρα το περισσότερο. Ημουν λιγο σαν ζαβη και οταν στο τελος της πρωτης ημερας ειπα στον αντρα μου και στην μητερα μου οτι δεν εχω καπνισει καθολου μου ειπαν μες στα χαχανητα οτι μου φαινεται γιατι ολη μερα ειμαι ''αλλου'' . Πραγματικα ομως ηταν μονο οι 3 πρωτες μερες .
Υπενθιμιζα συνεχεια στον ευατο μου την μετα καπνικη γνωση.
Βιταμινες ειχα ξεκινησει καμποσες μερες πριν απο την συμβουλη ενος γυναικολογου.
Ηπια πολυ νερο εκανα πολλες βολτες και για περιπου 2 εβδομαδες παντρευτηκα το βιβλιο!!! Ειχα τονισει με μαρκαδορακι οσα με εκαναν να νιωθω πιο δυνατη απεναντι στον πραγματικο μου εχθρο και τα διαβαζα συνεχεια. Αυτο μπορει για καποιους να ειναι κουραστικο εγω ομως ενιωθα πως το εχω αναγκη. Με την σωστη προετοιμασια του υποσυνειδητου ειχα τα καλυτερα αποτελέσματα. Διαβασα και αλλα στο internet αλλα πραγματι μερικα αντι να με βοηθήσουν, μου εφερναν ορεξη για καπνισμα. Επισης μετα την πρωτη εβδομαδα ειδα ολα τα αντικαπνιστικα βιντεο που φοβόμουν να δω .
Απο τοτε εχει περασει μονο 1,5 μηνας και δεν ξερω αν ειναι αρκετος μπορω να πω δηλαδη οτι το εκοψα? Μου φαινεται λιγο ευκολοτερο απο αυτο που ειχα φανταστει . Απο ολες αυτες τις μερες δυσκολευτηκα το πρωτο τριημερο, στις 15 μερες πολυ και εκει κοντα στον μηνα πανω ειχα παλι ενα τριημερο που το σκεφτομουν συνεχεια ομως επισης σκεφτομουν οτι τουλαχιστον δεν πρεπει να σκεφτομαι ψεμματα.
Μερικες φορες νιωθω πολυ περηφανη! Εχω εναν γιο που κοντευει τα 4 που δεν θελω να εχει αναμνησει με εμενα να βγαζω καπνους!!!!Μερικες φορες δεν θελω να το συζητω καθολου ουτε να το σκεφτομαι γιατι γενικα  νομιζω δεν βοηθαει. Ηταν μονο 2 ή 3 οι φορες που ηθελα να φαω τα χερια που απο το ζορι αλλα ουτε μια φορα δεν σκεφτηκα καν να αναψω .
Πριν ξεκινησω την προσπαθεια ειχα χασει 6 κιλα με λιγη προσπαθεια σε διαστημα 3 μηνων τα οποια τα πηρα πισω ολα τα 2 πρωτα στις γιορτες πριν την διακοπη και τα υπολοιπα 4 τον τελευταιο 1,5 μηνα.
Τι να κανω για να τα χασω θελω συνεχεια να τρωω νομιζω το εχω παρακανει. Εχω αρχισει γυμναστικη καθε μερα αλλα το τσιμπολογημα  (προσπαθω για κατι πιο υγειινο )κριτσινια, ρυζογκοφρετες , αποξηραμενα φρουτα, δημητριακα, μαυρη σοκολατα και τα γλυκα του κουταλιου εκει... σταθερα. Νιωθω πως δεν εχω και πολυ κουραγιο να κοψω το φαγητο αλλα δεν με περνει να βαλω καθολου. Ειμαι επισης στο οριο να αρχισω να αγχωνομαι. Ημουν απο τις γυναικες που ελεγαν οχι στην διακοπη λογω των κιλων. Βεβαια πισω δεν θα κανω με τιποτα αλλα θελω να χασω και το βαρος μου για να εχω ολοκληρωμενη την αποστολή μου . Καθε παρατηρηση συμβουλη δεκτη

ΥΓ: Συγνωμη αν σας κουρασα!
ΥΓ2: Δεν εχω ξαναπιει καφε απο τοτε. Πινω πρασινο τσαι στο σπιτι (camelia sinensis που αδυνατιζει κιολας :σφύριγμα: και οταν βγω εξω πίνω τσαι επίσης ή φυσικο χυμο ή κρασί.