Κι όμως, σχεδόν ένα χρόνο μετά...

[Marina]

Καλημέρα σας!!
Θα σας πω και την δική μου ιστορία διακοπής του καπνίσματος, η οποία έγινε σε δύο δόσεις.
Βρήκα τυχαία το βιβλίο στο internet και προμηθεύτηκα αμέσως και το χειρόγραφο. Με συνεπήρε και έτσι στις 23/6 ξεκίνησα την πρώτη μου προσπάθεια!! Οι τρεις πρώτες μέρες ήταν δύσκολες  
Ιδίως τα απογεύματα και τα βράδια στο σπίτι. όπως γράφει κι ο Θανάσης, υπήρχαν δύσκολες ώρες. Μάσαγα μανιωδώς τσίχλες και έτρωγα παραπάνω από την κανονική ποσότητα φαγητού, θεωρώντας ότι είναι κάτι που αργότερα θα επανορθώσω. Δυσκολεύτηκα αρκετά και είχα αρκετά νεύρα.
Δυστυχώς στις 28/6 έβαλα ξανά τσιγάρο στο στόμα μου  :?:
Είπα στον εαυτό μου ότι ήταν για λίγο μόνο (μας είχαν τρακάρει το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, ήμασταν τσακωμένοι με τον άντρα μου, οι δικαιολογίες όμως δεν έχουν σημασία, το ήξερα και τότε) και ότι θα το έκοβα οριστικά.
Όταν διαπίστωσα ότι ξανάρχιζα να κάνω κανονικά τσιγάρα (αν και ορισμένα κρυφά, το ομολογώ) διάβασα ξανά το βιβλίο και όρισα νέα ημερομηνία: 9 Ιουλίου, τη μέρα που ο γιος μου γινόταν 17 μηνών. Ξέρω ότι ο Θανάσης λέει να μην βάζουμε στόχους τόσο στοχευμένους, αλλά η ιδέα ότι το κάνω και σαν δώρο στο γιο μου με βοήθησε πολύ  8-)
Οι πρώτες μέρες ήταν ξανά δύσκολες, αλλά όχι πολύ. Πάλι ήθελα να μασάω τσίχλα (το παιδί με μιμείται), να τρώω, είχα νεύρα, πέρασαν και πιο έντονες καταστάσεις, καυγάδες κλπ, αλλά αυτή τη φορά τα κατάφερα  
Στην αρχή μέτραγα τις μέρες, τώρα πια όχι. Τόσες μέρες μετά, μπορώ να πω ότι είναι ελάχιστες οι φορές που αποζητάω τσιγάρο, έχω ελατώσει το φαΐ και μπορώ να κάνω δίαιτα, δε με πειράζει να κάθομαι δίπλα σε καπνιστές (είναι και ο άντρας μου και ο πατέρας μου) αντίθετα με ενοχλεί πλέον ο καπνός και νιώθω πολύ περήφανη που δεν θέλω κάθε τρεις και λίγο να πάω στο καπνιστήριο της δουλειάς ή στο μπαλκόνι του σπιτιού μας!!
Γύρισα από διακοπές - άλλη μια δοκιμασία - πιο ανανεωμένη και πιο... απεξαρτημένη από τις τσίχλες που μάσαγα σαν κατσίκα όλη την ημέρα!!
Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για τον Θανάση και τη βοήθειά του, για όλα όσα έχετε γράψει που με βοήθησαν, γιατί όλοι μας περιγράφουμε τη διακοπή της συνήθειας ως ανθρώπινη και πλέον πιστεύω ότι έχω απαλλάγεί τελείως από τους βλαβερούς καπνούς!!
Ξέρετε κάτι!! Δεν μπορώ να γράψω περισσότερες λεπτομέρειες!! Δεν θυμάμαι πλέον την εποχή που κάπνιζα!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!!
       
[/i]

[deimos]

Μπραβο που απεδρασες απο την βρωμερη φυλακη...

Δεν κουραζομαι να το λεω>>>>>>

>>>>>Γεια σου Θαναση ΣΩΤΗΡΑ μας<<<<<<

     

[Marina]

Και οι μέρες περνάνε... χωρίς τσιγάρο, χωρίς έλλειψη τσιγάρου...
Στις 100 ημέρες έφτιαξα και κούκις για τους φίλους μου, να το γιορτάσω!!
Διαπιστώνω πλέον ότι το τσιγάρο ήταν εκτός από βλαβερό, δηλητηριώδες κλπ μία φυλακή. Δλδ είχα άγχος μήπως δεν έχω τσιγάρα, μήπως μου τελειώσουν, να βγω να πάρω, είχα άγχος όταν έπρεπε να κάνω ταξίδι μακρινό, είχα άγχος όταν ήταν χειμώνας ή καύσωνας και έπρεπε να βγω έξω να καπνίσω, είχα άγχος για τα ταξίδια σε άλλες χώρες που απαγορεύεται σε πολλά μέρη, είχα άγχος για την υγεία μου (ξέρετε, από αυτά που όλοι παλιά πολεμούσαμε... με ένα τσιγάρο ακόμα) είχα άγχος μήπως το παιδί μάθει από μένα το τσιγάρο κλπ!!    
Η ζωή τώρα είναι πολύ πιο ωραία, εκτός του ότι απέκτησα μία νέα ενόχληση... τον καπνό των άλλων!!    
Δεν κουράζομαι να το λέω!!
Θανάση σε ευχαριστούμε!!
     
 

ιοοοοιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιφ κβωμολ
λοο              [[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[ηηηηηηξξξξξξξξξη45ιφ ιιιι

(Αυτά τα ακαταλαβίστικα είναι το "ευχαριστώ" του 20 μηνών γιου μου, που ευχαριστεί το Θανάση γιατί η μαμά πλέον δεν βρωμάει!!)

[Θανάσης Αποστόλου]

Ε λοιπόν δεν μπορώ να αφήσω αναπάντητο το ενδιαφέρον σχόλιο του γιου σου! Ιδού λοιπόν η απάντησή μου:
$#οδφσε0)( :?: 3@!3ε2φδσξέ3ύ:-x !!!!

Μαρίνα αυτό που έκανες είναι πραγματικά άξιο συγχαρητηρίων. Σκέψου μόνο  πόσοι θα ήθελαν να τα καταφέρουν σαν και σένα αλλά δυσκολεύονται..

Μην παραξενευτείς αν ποτέ νιώσεις φευγαλαίο πειρασμό γιατί είναι φυσικό μετά από τόσα χρόνια που ζούσες παγιδευμένη. Θα ταν ωραίο να μας γράψεις και όταν συμπληρώσεις 1000 μέρες! Αλλά φτάσε τις με υγεία και χαρά και .. ας ξεχάσεις να μας το πεις :D

πάντα τέτοιαα! !!  

[Marina]

Αισίως περάσανε 9 μήνες χωρίς τσιγάρο!!!
Και συνειδητοποίησα έναν λόγο ακόμα να ευχαριστήσω το Θανάση!! Α, εννοώ από τους πιο βασικούς, λόγους έχω άπειρους!!
Ο 1ος ήτανε - δεν έχω κουραστεί να το λέω πουθενά - η διακοπή γνωρίζοντας ότι κάνω κάτι καλό, χωρίς να σκέφτομαι ότι "αχ, πόσο θα μου λείψει", "αχ, τι εγκαταλείπω τώρα". Αντ' αυτού είπα "άντε και στον αγύριστο, δηλητήριο".
Ανακάλυψα και τον 2ο:
Το επονομαζόμενο "τσιγάρο του μη ξανακυλίσματος" θα το είχα κάνει... ούτε ξέρω πόσες φορές αν δεν είχα διαβάσει το βιβλίο. Ξέρετε, τα κλασικά: "αχ, σήμερα στεναχωρήθηκα", "αχ, είμαι με την παρέα, όλοι καπνίζουνε" και διάφορες χαζές δικαιολογίες. Και το αποτέλεσμα ποιο θα ήτανε; Το γνωστό... το ξανακύλισμα. Κάθε φορά, όμως, ξέρω τα αποτελέσματα και - αυτή τη μία φορά το μήνα - που το σκέφτομαι λέω: "όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω" στον εαυτό μου και το θέμα τελειώνει εκεί...
Θανάση
           

[Marina]

Όχι, δεν έχω ξαναβάλει στο στόμα μου τσιγάρο... 
Κι όμως, μου κάνει εντύπωση: στις 9/7 κλείνω ένα χρόνο άκαπνη και πάλι πιάνω τον εαυτό μου κάποιες φορές (πολύ αραιές πλέον) να το σκέφτομαι...
Το θεωρώ πλέον ότι είναι σα να σκέφτομαι... οτιδήποτε άλλο... αλλά θεωρώ ότι δείχνει το πόσο εθισμό προκαλεί το τσιγάρο, πόσο εθισμό μας έχει προκαλέσει και ότι δεν φτάνει λίγος καιρός για να απεξαρτηθεί κάποιος πλήρως...
Τελευταία φορά που το σκέφτηκα πριν μία εβδομάδα, διακοπές στο χωριό του άντρα μου, ήπια λίγη μπύρα παραπάνω... και σκέφτηκα πόσο ωραία θα ταίριαζε... 
Για το λόγο αυτό δεν έμπαινα και πολύ τον τελευταίο καιρό, για να κάνω και μία "απεξάρτηση" από τη σχετική συζήτηση...
Αλλά πραγματικά, μου έχει κάνει εντύπωση... Δεν περίμενα τόσο πολύ καιρό μετά να το σκέφτομαι ακόμα... ούτε καν σπάνια...

[Θανάσης Αποστόλου]

Μαρίνα δε γίνεται να "σου συμβεί" αυτόματα να μην το σκέφτεσαι, ιδίως αν (πχ. λόγω περιέργειας) τσεκάρεις συχνά τον εαυτό σου αν το θέλει. Κι εγώ αν ρίξω όλη μου την προσοχή στο αν και πόσο το θέλω, θα νιώσω κάποια στιγμή επιθυμία. Όμως τότε λέω μέσα μου:

Αν είναι για μία ολιγόλεπτη απόλαυση που προσεγγίζει το ΜΗΔΕΝ, να υποστώ 2 ως 5 μέρες αδιόρατης αλλά βασανιστικής καθυστερημένης ενόχλησης (που μειώνεται μόνο με άναμα νέου τσιγάρου), τότε ΑΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

Αν σε ενοχλεί που το βρίσκεις κάποιες στιγμές ελκυστικό, σου προτείνω να μην ασχολείσαι με αυτό το θέμα. Μη σε νοιάζει καθόλου και οι σκέψεις θα φύγουν. Όσο σε ενδιαφέρει "πόσο ελκυστικό είναι" πάντα θα το βρίσκεις παροδικά ελκυστικό.

Κατά τ' άλλα σε συγχαίρω για το ΕΤΟΣ της ελευθερίας σου!

[ΜΤ]

Marina, αν κι εγώ είμαι ... του παραπάνω από μήνα κι εσύ έκλεισες χρόνο και μπράβο σου Marina, θα πω ένα μικρό κολπάκι :
΄Οταν σκέφτομαι αυτή τη μπούρδα που συνέδεσα κι εγώ με  όμορφες στιγμές, μπυρίτσες, παρέες, στιγμές ρεμβασμού, κυρίως μουσικές και τραγούδια, που όπως διάβασα κάπου σχολίαζε και η x-plain, τότε συμπληρώνω απλά με τη σκέψη :

Αφού δεν θα ξανακαπνίσω ποτε ... !! 
(δηλαδή, τι νόημα έχει να το σκέφτομαι, την απόφαση την έχω πάρει...)

Είμαστε έξω από τη φυλακή, να το θυμόμαστε.

[Konstantina]

Αλλά πραγματικά, μου έχει κάνει εντύπωση... Δεν περίμενα τόσο πολύ καιρό μετά να το σκέφτομαι ακόμα... ούτε καν σπάνια...

Μαρίνα, παρακολουθώ σιωπηλά καιρό τώρα τα γραφόμενά σου και η αλήθεια είναι ότι με έχουν εκφράσει πολλές φορές. Εγώ έχω σχεδόν πέντε μήνες χωρίς τσιγάρο, αλλα δυστυχώς η σκέψη ανατρέχει σ'αυτό συχνά. Κυρίως κάθε φορά που κάνω κάτι για πρώτη φορά χωρίς να καπνίζω. Κάθε επόμενη φορά είναι πιο εύκολη από την πρώτη. Όμως συνεχίζω τη προσπαθεια μου....σκεφτόμενη συνεχώς αυτό: αξίζει να θυσιάσεις τη προσπαθεια διακοπής του καπνίσματος με τη συνολική ετήσια τρίωρη επιθυμία για κάπνισμα;;;;Σιγουρα οχι. Συγχαρτήρια που τα κατάφερες μέχρι εδώ....και σε περισσότερα  έτη άκαπνης ζωής ευχόμαι