Κριτική στη δίαιτα με βάση την ομάδα αίματος (Adamo).

[Θανάσης Αποστόλου]

Στη δημοσίευση αυτή θα παραθέσω πληροφορίες για το ζήτημα της αξιοπιστίας της δίαιτας. Όποιος θέλει μπορεί ελεύθερα να διατυπώσει την άποψή του ή και κυρίως την εμπειρία του από την εφαρμογή της δίαιτας. Όσοι δε γνωρίζουν τη δίαιτα μπορούν να ρίξουν μια ματιά στην περίληψή της διαβάζοντας εδώ ή εδώ.

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το ίδιο το βιβλίο του D' Adamo έτσι όπως δίνεται σε αυτή τη σελίδα. (στο κάτω μέρος της σελίδας έχει λινκς για τη διατροφή κάθε ομάδας).

Στη συνέχεια θα αναφέρω κάποια μειονεκτήματα του βιβλίου του D' Adamo έτσι όπως τα σημείωσα πρόχειρα καθώς διάβαζα το κατά τ' άλλα ενδιαφέρον βιβλίο του.


Τι δε μου άρεσε στο βιβλίο

- Αν και αναφέρει μεγάλο αριθμό τροφίμων πολλές φορές εξεζητημένων, του λείπουν βασικές τροφές και υπερτροφές όπως το ιχθυέλαιο, η χλωρέλλα και η σπιρουλίνα, η μάκα και άλλες.

- Δεν υπάρχει καμία μέριμνα και γνώση για το σημαντικό θέμα του χρονισμού των γευμάτων, κάτι που κάνει το βιβλίο ελλιπές.

- Δεν αναφέρεται σχεδόν τίποτα για το θέμα της αποτοξίνωσης. Πχ. προτείνεται ως “ωφέλιμη” η κατανάλωση μεγάλων ψαριών (τα οποία έχουν βαρέα μέταλλα). Δε λέει τίποτα για τους παθητικούς και τους ενεργητικούς τρόπους αποτοξίνωσης, ενώ αυτές οι γνώσεις είναι κρίσιμες για τον χημικά πλασμένο σημερινό κόσμο που ζούμε..

- Δε μου αρέσει που τοποθετεί σπάνιες, εξεζητημένες τροφές στις λίστες τροφίμων που αποφεύγονται ή προτείνονται, γιατί διασπούν την προσοχή και δυσκολεύουν την απομνημόνευση. Πχ. βάτραχος, καρδιά, καρχαρίας, λαγοκέρασα κλπ Έτσι το βιβλίο γίνεται δυσανάγνωστο.

- Όσα λέει θα μπορούσαν να συμπιεστούν σε λιγότερες σελίδες. Πχ. έχει ως απαγορευμένη τροφή το σιτάρι και μετά επαναλαμβάνει σε άλλη σελίδα ότι απαγορεύεται το ψωμί. Αντ' αυτού θα μπορούσε να πει “απαγορεύεται το σιτάρι και τα προϊόντα του”.

- Υποψιάζομαι ότι υπάρχει κάποια εμπορική εκμετάλλευση με τα πολλά βιβλία του τύπου “πώς να ζήσετε ανάλογα με την ομάδα σας” “πώς να μαγειρεύετε ανάλογα..” κλπ Επίσης υπάρχει μία ολόκληρη σειρά διατροφικών συμπληρωμάτων με τη φίρμα του βιβλίου, τα οποία ακόμη και ωφέλιμα να είναι, είναι σίγουρα πανάκριβα και υπερκοστολογημένα. Μιλάμε για εμπορική εκμετάλλευση και μάλιστα ενός βιβλίου και μιας ιδέας που δεν το χρειάζεται ιδιαίτερα μιας και είναι ήδη από το 1ο βιβλίο πολύ κερδοφόρα. Είναι κρίμα διότι για κάποια επιπλέον χρηματικά κέρδη χάνεται η μέρος της αξιοπιστία της ιδέας.

- Δε μου αρέσει που το τσάι που είναι καφεϊνούχο ρόφημα προτείνεται σε απογευματινά και βραδινά γεύματα, στα δείγματα διαιτολογίου που περιλαμβάνει το βιβλίο.

- Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου θεωρώ ως υπερβολική γενίκευση ο διαχωρισμός των ομάδων αίματος να αφορά στοιχεία προσωπικότητας και τρόπο σωματικής άσκησης

Συμπέρασμα: Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία της δίαιτας που αξίζει να δοκιμαστούν, όπως το να δει αυτός που έχει ομάδα Α αν όντως δεν τα πηγαίνει καλά με το κρέας (πράγμα που στη δική μου περίπτωση ισχύει), και να δει αυτός που έχει ομάδα Ο αν όντως ωφελείται από περιορισμό των σιτηρών και αύξηση των ζωικών τροφών. Η ολοκληρωμένη άποψή μου στο θέμα της δίαιτας με βάση την ομάδα αίματος και το ποια στοιχεία πρέπει να κρατήσει κάποιος από αυτή θα αναφέρεται λεπτομερώς στο βιβλίο.

Μία πολύ πλούσια πηγή για το διάλογο (ή αν θέλετε διαμάχη) γύρω από τη διατροφή με βάση την ομάδα αίματος βρίσκεται στην ίδια τη σελίδα του D' Aadamo, η οποία είναι πολύ πλούσια σε υλικό. Από τη σελίδα αυτή ξεχώρισα:

- Απάντηση στις κακές κριτικές της δίαιτας
- Blood Type Diet FAQ
- Επιστημονική βάση της δίαιτας


Πότε εμφανίστηκε κάθε ομάδα;

η (όπως μου φαίνεται) πιο αξιόπιστη πηγή από sciencenews.org, λέει ότι είτε η Α είναι η αρχαιότερη στα πρωτεύοντα και μετά ξεπήδησαν οι άλλες ομάδες, είτε ότι υπάρχει κοινός πρόγονος που είχε όλες τις ομάδες εξ αρχής. Δηλαδή καταρρίπτει όσα υποστηρίζει ο D Adamo περί της Ο ως της αρχαιότερης ομάδας..

Με κόκκινο έχω σημειώσει από το άρθρο μερικά πολύ αξιόλογα σημεία του.

Human blood types have deep evolutionary roots
ABO system may date back 20 million years or more, December 1, 2012

Chimps, gibbons and other primates are not just humans’ evolutionary cousins; a new analysis suggests they are also our blood brothers. The A, B and O blood types in people evolved at least 20 million years ago in a common ancestor of humans and other primates, new research suggests.

The analysis deepens a mystery surrounding the evolutionary history of the ABO blood system, and should prompt further research into why the different blood groups have persisted over time, Laure Ségurel of the University of Chicago and colleagues report online October 22 in the Proceedings of the National Academy of Sciences.

“Their evidence is rather convincing that this is a shared, very old capability that has remained throughout the divergence of the species,” says doctor and transfusion specialist Martin Olsson of Lund University in Sweden.
Different forms of a single blood type gene determine what types of molecules sit on your red blood cells: type A molecules, type B molecules, A and B together, or no intact surface molecules in the case of type O (O was originally called type C, then was changed to O for the German “ohne,” meaning “without”).

The A, B and O versions of the gene differ only slightly, and scientists have debated two scenarios to explain their evolution. One posits that the A version of the gene existed long ago, and the B and/or O versions later cropped up independently in several species (including humans, gorillas, baboons and chimps). Alternatively, all of those species may have inherited the A and B types from a single ancestor.
To get some bloody perspective on the matter, researchers led by Ségurel looked at a particular stretch of DNA in the blood type gene in humans, bonobos, chimpanzees, gorillas, orangutans and several species of monkey. Then the scientists compared that stretch of DNA across species on the larger primate family tree. The pattern they saw suggests that the A and B blood groups were around at least 20 million years ago, well before the chimp-human split, and probably as far back as the common ancestor of humans and old-world monkeys. Sections of DNA in the human A version, for example, more closely matched the A version that gibbons have than the human B version of the gene.

Exactly why evolution would favor a mix of blood types in so many species is a mystery. Depending on blood type, people are more or less susceptible to particular pathogens. Type O people, for example, are more susceptible to cholera and plague, while people with type A are more susceptible to smallpox. Blood group diversity may have been maintained for so long because each version was immunologically advantageous in certain times and places.
“That diversity may have led to protection against whatever might come your way,” says glycoimmunologist Brian Cobb of Case Western Reserve University in Cleveland.

People with type A are also more prone to dangerous blood clots, Olsson says. That’s a disadvantage in the modern world, but in the days when humans and their ancestors were having babies in caves and fighting predators without the option of an emergency room, such clotting may have been beneficial.
“When we couldn’t do transfusions or patch people together it may have been good to coagulate better,” he says. “If that mammoth or Siberian tiger got you, you wouldn’t want to bleed to death.”

άλλη μία σελίδα που λέει ότι η Α είναι η αρχαιότερη:

Human blood types most likely came to exist to fend off infectious diseases. The incompatibility of some blood types, however, is just an accident of evolution.
There are four main blood types. Blood type A is the most ancient, and it existed before the human species evolved from its hominid ancestors. Type B is thought to have originated some 3.5 million years ago, from a genetic mutation that modified one of the sugars that sit on the surface of red blood cells. Starting about 2.5 million years ago, mutations occurred that rendered that sugar gene inactive, creating type O, which has neither the A or B version of the sugar. And then there is AB, which is covered with both A and B sugars.
These sugars are what makes some blood types incompatible: if blood from a type-A donor were given to a person with type-B, the recipient's immune system would recognize the foreign sugars as an invader and cue an attack. The resulting immune reaction can kill. Type O-negative blood is known as the "universal donor" because it lacks the molecules that would provoke that reaction (the "negative" means it lacks another type of surface molecule, known as the Rh antigen).
But incompatibility is not part of the reason humans have blood types, says Harvey Klein, chief of transfusion medicine at the National Institutes of Health Clinical Center. "Blood transfusion is a recent phenomenon (hundreds of years, not millions), and therefore had nothing to do with the evolution of blood groups," he said.

κι ένα απόσπασμα από τη σελίδα skepdic.com λέει για τις χρονολογίες εμφάνισης κάθε ομάδας:

Peter D'Adamo's reasoning is based on speculative inferences from such "facts" as that type O is the oldest blood type. It isn't. A is the oldest blood type. Studies in humans, chimpanzees, and bonobos show that alleles coding for blood type A are the most ancient version of the ABO blood group. This trait was shared prior to the evolutionary split between chimpanzees and hominids five to six million years ago. B blood type split from A about 3.5 million years ago and O blood type split from A about 2.5 million years ago. From this error regarding the age of type O, D'Adamo reasons that people with type O blood should eat the kind of diet the earliest humans ate: one rich in fat and protein.

[Θανάσης Αποστόλου]

Είναι η δίαιτα επιστημονικά τεκμηριωμένη;

Ακολουθούν λίγα ακόμη μικρά κείμενα που επιτίθενται στην επαρκή επιστημονική βάση της δίαιτας από 2 Έλληνες διατροφολόγους. Με την άποψη ότι η δίαιτα των ομάδων αίματος είναι εντελώς επιστημονικά αστήρικτη, διαφωνώ, γιατί εκτός από τις (όντως λίγες) σχετικές έρευνες που τη στηρίζουν (εδώ ένα παράδειγμα), υπάρχει και το θέμα της συχνότητας των ασθενειών, το οποίο θεωρώ αρκετά στιβαρή επιστημονική τεκμηρίωση κάποιων από τις απόψεις του D' Adamo. [/color]

Το θεωρητικό υπόβαθρο της δίαιτας είναι ατεκμηρίωτο, καθώς εάν πραγματικά ίσχυε, στα άτομα τα οποία κατανάλωναν τρόφιμα από απαγορευμένη ομάδα, η υποτιθέμενη συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων θα προκαλούσε θρομβώσεις, αρτηριακά εγκεφαλικά επεισόδια, εμφράγματα ακόμα και αναστολή της λειτουργίας κάποιων οργάνων. Η θεωρία των "λεκτινών" δεν υποστηρίζεται από καμία βιβλιογραφική αναφορά, ενώ και οι ίδιοι οι εισηγητές της δίαιτας δεν την υποστηρίζουν με κάποια μελέτη ή πείραμα. Εξάλλου, ο αποκλεισμός ολόκληρων ομάδων τροφίμων (π.χ. γαλακτοκομικά) σίγουρα δεν ωφελεί τα άτομα που εφαρμόζουν τη δίαιτα αυτή.
Τα άτομα που την ακολουθούν συνήθως δε χάνουν βάρος κι αν παρατηρηθεί απώλεια βάρους οφείλεται σε μειωμένη πρόσληψη τροφής κι όχι σε κάποια "μαγική" αλληλεπίδραση.
Πιθανές παρενέργειες: έλλειψη βιταμινών.

γράφτηκε από τον Δημητρούλη Μ. Εμμανουήλ, Msc - Κλινικό Διαιτολόγο-Διατροφολόγο

Δεν είναι δύσκολο για κάποιον ακόμα και μη ειδικό να αντιληφθεί το αβάσιμο της θεωρίας. Η συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι μία διαδικασία μη αντιστρέψιμη, η οποία καταλήγει στη δημιουργία πηγμάτων ή αλλιώς θρόμβων. Ποια προβλήματα όμως δημιουργούν αυτοί οι θρόμβοι στην υγεία του οργανισμού; Καλό θα ήταν να γίνει πρώτα κατανοητός ο ρόλος των ερυθρών αιμοσφαιρίων (και των πηγμάτων που δημιουργούνται) στον οργανισμό. Πρωταρχική αποστολή αυτών των συστατικών του αίματος είναι η μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα όλων των ιστών του σώματος. Το αίμα με τα ερυθρά του αιμοσφαίρια κυκλοφορεί σε όλα τα μικρά και μεγάλα αγγεία του σώματος, τροφοδοτώντας με οξυγόνο ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα σημεία των ιστών. Σε περίπτωση που δημιουργούνται θρόμβοι από συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών όπως αναφέρει η θεωρία, ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, αυτοί φράσσουν τη δίοδο και δεν επιτρέπεται η διέλευση του αίματος σε όλους τους ιστούς του σώματος με αποτέλεσμα να μην τροφοδοτούνται αυτοί με οξυγόνο. Κύτταρα τα οποία στερούνται από το ζωτικό οξυγόνο γρήγορα θα καταστραφούν και θα νεκρωθούν.

Ακολουθώντας την «εις άτοπον απαγωγή», εάν πράγματι συνέβαινε κάτι τέτοιο, κάποιοι άνθρωποι μη γνώστες της θεωρίας των τύπων του αίματος καταναλώνουν τρόφιμα τα οποία δεν «ταιριάζουν» με τον τύπο του αίματός τους. Σε αυτούς θα συνέβαινε συγκόλληση ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω λεκτινών, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μικρών θρόμβων μετά από κάθε γεύμα, καθημερινά, για μήνες και χρόνια. Αυτό σε τελική ανάλυση σημαίνει ότι τα άτομα θα βίωναν μικρο-εμφράγματα σε καθημερινή βάση σε ζωτικά όργανα του σώματος. Ο εγκέφαλος, οι πνεύμονες, η καρδιά, τα μάτια, τα νεφρά σύντομα θα καταστρέφονταν ανεπανόρθωτα από αυτή τη διαδικασία, με μοιραίες συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη οι οποίοι, μη γνωρίζοντας την ομάδα αίματός τους και πολύ περισσότερο τη θεωρία, τρέφονται σύμφωνα με μη επιτρεπόμενα τρόφιμα.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Ούτε και είναι γνωστό στους παθολόγους όλου του κόσμου κάποιο σύνδρομο δυσλειτουργίας ή ανεπάρκειας ζωτικών οργάνων του σώματος λόγω μικρο-εμφραγμάτων προκαλούμενων από τις λεκτίνες. Δεν υπάρχουν περιγραφές αυτού του συνδρόμου, ιστολογικές μελέτες, πειράματα που να αποδεικνύουν το αληθές της θεωρίας. Για παράδειγμα, τα εκατομμύρια των ατόμων ομάδας 0 τα οποίο καταναλώνουν πλήθος προϊόντων σταριού (ψωμί, ζυμαρικά, διάφορα αρτοσκευάσματα), υποφέρουν καθημερινά από πόνους στην κοιλιά και προβλήματα στο έντερο ή ακόμα και καταστροφή τμημάτων του εγκεφάλου αφού οι επικίνδυνοι θρόμβοι φτάνουν μέχρι και το ζωτικό αυτό όργανο;

πηγή: familyfit.gr
του Λάμπρου Συντώση, Ph.D.ν  Επιστημονικός Διευθυντή  Αν. Καθηγητή Διατροφή - Διαιτολογίας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου &
Ιατρικής Σχολής Washington University, USA

[Θανάσης Αποστόλου]

Συχνές Ερωτήσεις

Ερώτηση: Οι τροφές που δεν ταιριάζουν στην ομάδα αίματός μας είναι αυτές στις οποίες έχουμε δυσανεξία ή είμαστε αλλεργικοί;

Απάντηση: Όχι, οι τροφές που δεν ταιριάζουν με τον τύπο της ομάδας αίματός μας δεν έχουν καμία σχέση με τις τροφές στις οποίες έχουμε αλλεργία ή δυσανεξία. Οι τελευταίες προκαλούν πολύ πιο ευδιάκριτα συμπτώματα, ενώ μία τροφή που δεν ταιριάζει στον τύπο του αίματός μας δεν προκαλεί συμπτώματα, αλλά απλώς (με βάση τη θεωρία) δε μας κάνει να αποδίδουμε στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας. Πχ δε βοηθά στο αδυνάτισμα, στην ενέργεια, στην βέλτιστη υγεία, όπως οι άλλες τροφές που ταιριάζουν στον τύπο αίματός μας. Μπορεί για μία τροφή που προτείνεται για την ομάδα αίματός σας να έχετε αλλεργία ή δυσανεξία, οπότε φυσικά δε θα πρέπει να την καταναλώνετε.


Ερώτηση: Ποιά η διαφορά αλλεργίας – δυσανεξίας;

Απάντηση: Η αλλεργία αφορά περιπτώσεις που το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά σε τροφές τις οποίες βλέπει ως “εχθρούς”, ενώ η δυσανεξία αφορά το πεπτικό σύστημα και την ικανότητά μας να αφομοιώσουμε μία τροφή ή όχι. Η αλλεργία μπορεί να είναι πολύ σοβαρότερο και επικίνδυνο θέμα, ενώ η δυσανεξία έχει πολύ πιο ήπια συμπτώματα. Οι αντιδράσεις που συμβαίνουν μετά λήψη τροφής προκαλούνται συνήθως  από δυσανεξία τροφίμων παρά από μια τροφική αλλεργία.

Στην αλλεργία τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μέσα σε μερικά λεπτά. Μερικές φορές όμως μπορεί να έχουμε καθυστερημένες αντιδράσεις, αρκετές ώρες μετά τη λήψη της υπεύθυνης τροφής. Οι καθυστερημένες αντιδράσεις τροφικής αλλεργίας συνήθως αφορούν συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα. Τα συμπτώματα της δυσανεξίας συνήθως αργούν να εμφανιστούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις η κύρια ενόχληση είναι οι γαστρεντερικές διαταραχές.

Όταν έχουμε αλλεργία σε μία τροφή θα πρέπει να την αποκλείουμε διά παντός από το διατολόγιό μας, ενώ αν έχουμε δυσανεξία μπορούμε να τις περιορίσουμε για λίγο διάστημα και να τις επανεισαγάγουμε σταδιακά σε μικρές ποσότητες παρατηρώντας αν μας φέρνουν και πάλι συμπτώματα.


Περισσότερες πληροφορίες για τη δυσανεξία

Οι συνήθεις τροφές που προκαλούν δυσανεξία είναι: Το αγελαδινό γάλα, το αυγό, οι ξηροί καρποί και ιδίως τα φυστίκια, τα ψάρια και τα θαλασσινά, τα σιτηρά, τα κρεατοσκευάσματα (λουκάνικο, σαλάμι κλπ), ο καφές, το τσάι και τα προϊόντα που τα περιέχουν. Οι βασικότερες δυσανεξίες είναι στη λακτόζη και στη γλουτένη.

[Lys]

Εκανα τη συγκεκριμένη δίαιτα και δεν ήμουν καθόλου ευχαριστημένη. Εχω πολύ χαμηλό αιματοκρίτη ενώ η δίαιτα μου απαγόρευε το μοσχάρι. Αποτέλεσμα μέσα σε 1 μήνα "διαλύθηκα" σωματικά καθώς ενιωθα εξαντλημένη και επιπλέον δεν έχασα το αναμενόμενο βάρος

[Irene]

Κάνω αυτή τη δίαιτα σχεδόν 3 χρόνια,τώρα κάνω το swami, είναι εξειδικευμένο διαιτολόγιο που βγαίνει σύμφωνα με τον γενότυπο.
Το πρώτο βιβλίο κυκλοφόρησε το 1996,στηρίζεται στα συμπεράσματα που έβγαλε ο πατέρας του παρατηρώντας τους ασθενείς του,ο οποίος πήρε την ιδέα  από τις παρατηρήσεις γιατρών σε στρατιωτικό νοσοκομείο στην θεσσαλονίκη στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο.Αυτά για την ιστορία.Οι γιατροί που συσχετίζουν ασθένειες με ομάδες αίματος πληθαίνουν,στην ιαπωνία αυτό συμβαίνει παραδοσιακά.

Η περίπτωσή μου είναι η εξής.Μετακομίζοντας αναγκαστικά λόγω διορισμού  αποκόβομαι από το στυλ ζωής μου,φίλους,γυμναστήριο,καθημερινοί έξοδοι και βρίσκομαι σε περιβάλλον που μου προκαλεί μόνο άγχος και προβλήματα διαβίωσης και βεβαια,σε διαφορετικό κλίμα λόγω πόλης.Το αλλεργικό παιδικο άσθμα που είχα ενεργοποιείται,παθαίνω κρίσεις και νοσηλεύοαμαι σε νοσοκομεία,με μόνιμα κορτιζονούχα φάρμακα για χρόνια και με ενέσεις κορτιζόνης.Κανένας γιατρός δεν μου δίνει οδηγίες διατροφής,το σώμα μου μεταμορφώνεται και ξαφνικά είμαι σαν τους χοντρούς που βλέπουμε στα ινστιτούτα αδυνατίσματος.Ψάχνομαι με ενδοκρινολόγους και διατροφολόγους,ο,τιδήποτε μου λένε να κάνω κάνει το πρόβλημα χειρότερο γιατί αδυνατίζω αφού λιμοκτονώ με δίαιτες και όταν δεν αντέχω άλλο κι αρχίζω να τρώω σαν κανονικός άνθρωπος,παίρνω βάρος ασταμάτητα.Φτάνω σε σημείο που καμία δίαιατα δεν με αδυνατίζει και μόνο παχαίνω.Σταματάω τα φάρμακα άσθματος ενάντια στις οδηγίες των γιατρών και αποφασίζω πως ή θα αναπνεύσω από μόνη μου ή θα καθήσω να πεθάνω,αν είναι να ζήσω και να γίνω σαν ντουλάπα δεν θέλω να ζήσω.
Κουβαλάω τα κιλά,έχω καθημερινή ανάγκη να φάω γλυκά μετά τη δουλειά για να ανταπεξέλθω στο στρες που μου προκαλεί,η προσωπική μου ζωή έχει καταστραφεί,ούτε οι παλιοί μου γνωστοί δεν βλέπουν πως είμαι εγώ ταλαιπωρημένη και πρησμένη,η απόρριψη και η αδιαφορία που συναντώ σε κάθε επαφή μου με άλλους με ρίχνει και πιο κάτω.

Οι διαιοτολόγοι που έγραψαν τις αρνητικές κριτικές  για τη θεωρία του D'Adamo σε αυτό το thread,να πάνε να λύσουν πρώτα περιπτώσεις ανθρώπων σαν κι εμένα,που δεν πάχυναν γιατί τρώνε μια κατσαρόλα φαί στην καθισιά τους.Στα νοσοκομεία που δουλεύουν είχα πάει,μπορεί να μην με εξέτασαν οι ίδιοι,όμως η διατροφολογική γραμμή είναι κοινή και εντελώς αποτυχημένη.Ολοι τους έβλεπαν κιλά μπροστά τους,όχι εμένα.

Τι έκανε το βιβλίο σε μένα.

1) Μου απάντησε στο γιατί πάχυνα,άρα μου έμαθε τι πρέπει να φροντίζω να μην ξανασυμβεί για να μην ξαναπαχύνω ποτέ.Εδώ φανταστείτε το σαν κάποιος που καίγεται σε φωτιά και το  καμμένο δέρμα του αλλάζει σε όψη,εάν ζει σε μέρος που η ιατρική είναι ανύπαρκτη οι άνθρωποι θα τον κοιτάνε σαν ελλατωματικό,δεν θα πείθονται πως δεν ήταν έτσι πριν καεί και κάποιοι θα του λένε να  ξύσει το δέρμα του να του βγει καινούριο γερό.....ενώ ο καταρτισμένος δερματολόγος ή χειρούργος ξέρει τι βλέπει και τι να κάνει.

2)Μου έδωσε την λύση πως να πάψω να τρώω γλυκά για να χαλαρώσω μετά τη δουλειά και να αντέξω να ξαναδουλέψω την επόμενη.

3)Μου έδωσε λύση στο πρόβλημα που παρουσιάστηκε όταν ξαναμετακόμησα λόγω δουλειάς,δηλαδή στο να κολάω ασταμάτητα ιώσεις και σε ανεξήγητους πόνους στην κοιλιά,γιατρεύοντας ετσι και το προεμμηνοραικό σύνδρομο που είχα από πάντα και το οποίο κανένας γυναικολόγος ή γαστρεντερολόγος δεν θεωρούσε μη φυσιολογικό.

4)Μου έδωσε πίσω την αυτοπεποίθησή μου και την πίστη πως έχω τον έλεγχο του εαυτού μου και δεν έχω κάποιο γεννετικό ελλάτωμα που θα μου προκαλεί αύξηση βάρους.Οι γιατροί μου είχαν δώσει την εξήγηση πως έχω το γονίδιο της παχυσαρκίας............χωρίς έρευνα,εξετάσεις βέβαια....εντελώς επιστημονικά.

5) Μου έδωσε πίσω τα επίπεδα ενέργειας που είχα πριν αρρωστήσω,όταν αισθανόμουν όλη μερα κάθε μέρα ωραία και είχα όρεξη να  ζήσω,παρόλο που ακόμα κουβαλάω πολλά παραπανίσια κιλά.

Θα μπορούσα να συνεχίσω,αλλά αυτά πιστεύω αρκούν για να  καταλάβει όποιος διαβάζει πως αυτή η θεωρία μόνο λάθος δεν είναι.Βελτιώσεις ο D'Adamo κάνει συνεχώς.Ενα σωρό άλλες δίαιτες έχουν ξεφυτρώσει που έχουν κοινές αρχές,paleo,vegan,detox,brain diets κλπ..Στα αρνητικά του βιβλίου θα βάλω την διαρκή επανάληψη του ίδιου πράγματοςπ.χ. να αποφεύγεται το σιτάρι,δεν ωφελείστε εάν φάτε ψωμί από σιτάρι.Ο γιατρός εξήγησε σε πρόσφατη δήλωση του,πως το βιβλίο είχε γραφτεί  από συγγραφείς που ακολουθούσαν  τις λίστες από τα τρόφιμα που τους έδωσε και οι ίδιοι διαμόρφωναν το κείμενο.Ετσι εξηγούνται οι περριτές επαναλήψεις.Στο site του,η τελευταία ενημερωμένες λίστες από τον ίδιο υπάρχουν δωρεάν όπως δωρεάν υπάρχουν και αμέτρητες οδηγίες πάνω σε θέματα υγείας και lifestyle.Όσο για τα τρόφιμα που δεν υπάρχουν στην ελλάδα,το βιβλίο υπάρχει για όλες τις χώρες,ο καθένας θα φάει αυτά από την κατηγορία του που υπάρχουν στον τόπο του.Επίσης υπερτροφές τύπου προϊόντα που απουσίαζαν στην 1996 έκδοση,εξετάστηκαν αργότερα και υπάρχουν και στην ανανεωμένη λίστα και στα σκευάσματα του.Η φιλοσοφία της θεωρίας του όμως σταθερά είναι πως υπερτροφή είναι η τροφή που είσαι γεννετικά σχεδιασμένος να απορροφήσεις καλύτερα και πάντα στην πιο αγνή της μορφή.

Τα συμπληρώματα διατροφής του,δεν τα βρίσκω καθόλου ακριβά στην αμερικάνικη τιμή τους,είναι ίδια τιμή με τα συμπληρώματα στα εδώ φαρμακεία.Δυστυχώς,εμείς δεν μπορούμε να αγοράσουμε από το αμερικάνικο site αλλά από το ευρωπαικό όπου οι τιμές είναι διπλές συν έξοδα αποστολής.Πολλά από τα συμπληρώματα περιέχουν συστατικά που υπάρχουν σε σκευάσματα άλλων  αξιόπιστων εταιρειών,οπότε κάποιος βολεύεται έτσι,όταν θα χρειάζεται συσκεύασμα για κάποια περίοδο που δεν υπάρχει αλλού θα το πάρει,το κόστος των 40ε π.χ. του προϊόντος δεν είναι τίποτα μπροστά στις επισκέψεις σε γιατρούς που είχε πληρώσει χωρίς να γίνει καλά.

Τα μειονεκτήματα της δίαιτας,εάν μπορούμε να τα αποκαλέσουμε έτσι  είναι  4..
Δεν είναι δίαιτα που χάνεις το βάρος ή γιατρεύειες το πρόβλημα ασθένειας που είχες και μετά ξανατρώς και ξαναζείς  όπως πριν εάν θέλεις το αποτέλεσμα να διαρκέσει όλη σου τη ζωή.Βέβαια,συγκριτικά με άλλες διαίτες που έχω κάνει,με αυτήν δεν έχεις ορατές επιπτώσεις εάν το ρίχνεις έξω καμιά φορά το μήνα,πράγμα που σε βοηθά να την κρατήσεις ως μόνιμη διατροφή εφόρου ζωής.
Δεν χάνεις πάνω από 1 κιλό την βδομάδα.Δεν έχω δοκιμάσει προσθέτοντας γυμναστική.
Σε περιορίζει στις εξόδους,θα πρέπει να διαλέγεις  αυτό που μπορείς να φας ενώ οι άλλοι τρώνε ο,τιδήποτε,που σημαίνει ξεχνάς fastfood ,γυράδικα,κυληκεία,ποτά,κεφέδες.Στο εξωτερικό ξεφυτρώνουν συνέχεια παμέμορφα μαγαζιά  που σερβίρουν υγειηνά πράγματα και εξυπηρετούν και αυτή την δίαιατα,εδώ δυστυχώς πέσαμε στην οικονομική κρίση και στην υπερφορολόγηση.
Η λύση που βρήκα σε αυτό είναι να έχω πάντα στην τσάντα μου κάποια  μπάρα και ξηρούς καρπούς και φακελάκια με το δικό μου τσάι.

Η τάση στην αμερική  από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμειά τους είναι  personalized nutrition and care, ασφάλειες υγείας μέχρι κηλυκεία σχολείων αλλάζουν  και υιοθετούν διατροφή και πρακτικές που έρχονται από τους αρχαίους λαούς.Η αρχαία ελληνική διατροφή και τρόπος ζωής όπως διασώθηκαν μέσα στην παράδοση,συμφωνούν με την θεωρία του D'Adamo.Οι έλληνες που προερχόμαστε από ελληνικό οικογενειακό δέντρο και προγόνους γεννημένους στην σημερινή ελλάδα,είμαστε 80% 0 ομάδα,πάνω από 15% Α σύμφωνα με μελέτες που είχαν γίνει πριν το 1925.Η παράδοσή μας δυστυχώς ξεχνιέται με την αλλοτρίωση που μας επέβαλαν και την εσκεμμένη διαφήμηση σε "παραδοσιακά πιάτα" όπως το σουβλάκι,το ψωμί και οι πίτες κλπ...Ακόμα ένα πράγμα που μου θύμησε αυτό το βιβλίο.

[Θανάσης Αποστόλου]

καλωσόρισες στο φόρουμ, ενδιαφέρουσα η ιστορία σου. Έχω να παρατηρήσω τα εξής.

Δεν υπάρχει καμία δίαιτα που να μην έχει θετικές και υπερθετικές μαρτυρίες. Αναρωτιέμαι, μήπως τα θετικά αποτελέσματα προέρχονται από τον περιορισμό του σιταριού και της ζάχαρης; Αυτές είναι οι τροφές που παχαίνουν άτομα με οποιαδήποτε ομάδα αίματος, χρώμα δέρματος, ηλικία, εθνικότητα κλπ.

Αυτό είναι το συμπέρασμα που κατέληξα μετά από χρόνια μελέτης και το εκθέτω στο βιβλίο μου. Δεν αποκλείω κάποιες τροφές να ταιριάζουν σε κάποιες ιδιοσυγκρασίες / σωματότυπους / ομάδες αίματος. Όμως πάνω από το 90% της παχυσαρκίας και των άλλων προβλημάτων της σύγχρονης διατροφής νομίζω ότι σχετίζονται με αυτές τις τροφές, και ιδίως όταν συνδυάζονται στο ίδιο γεύμα με λίπος.

Τώρα αν ο D' Adamo σε έπεισε / ενέπνευσε να τις περιορίσεις, είναι πολύ καλό. Σε μερικά πράγματα τελικά μετράει το αποτέλεσμα, ο στόχος, όχι το σχέδιο με το οποίο θα προσεγγιστεί.

[Θανάσης Αποστόλου]

Ομάδα Αίματος και ασθένειες

Παρακάτω παρουσιάζονται παραπομπές σε τις έρευνες που επιβεβαιώνουν πως κάποιες ασθένειες είναι συχνότερες και άλλες πιο σπανιότερες σε κάθε ομάδα αίματος. Παρουσιάζονται ενδεικτικά μόνο μερικές από τις αρρώστιες που έχουν σχέση με την ομάδα αίματος. Κάθε τόσο η έρευνα προσθέτει νέες συσχετίσεις ασθενειών με αυτόν τον σημαντικό παράγοντα της ιδιοσυγκρασίας μας που ονομάζεται "ομάδα αίματος".


Ομάδα Ο:
- Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι άνδρες της ομάδας Ο έχουν τη μεγαλύτερη τάση για συσσώρευση περιττών κιλών. Φαίνεται ότι η έκθεσή τους σε ρυπαρό περιβάλλον δημιουργεί ευκολότερα φλεγμονή και πάχος απ' ότι σε άλλες ομάδες. Δείτε περισσότερα εδώ.
- Κινδυνεύουν περισσότερο απ’ όλους να εκδηλώσουν έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου, χολέρα.  δείτε εδώ, εδώ κι εδώ .
- Κινδυνεύουν λιγότερο απ' όλους από το έμφραγμα και διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από ελονοσία, σε σύγκριση με τους άλλους. Δείτε δείτε εδώ.


Ομάδα Α:
- Στις γυναίκες της ομάδας Α και Β είναι συχνός ο καρκίνος των ωοθηκών. Περισσότερα εδώ κι εδώ.
- Είναι επίσης πιο γόνιμες. Τον Οκτώβριο του 2010  επιστήμονες από το Κολέγιο Ιατρικής Άλμπερτ Άϊνσταϊν στη Νέα Υόρκη, με επικεφαλής τον δρα Έντουαρτ Νεγιάτ, ανακοίνωσαν πως η ομάδα αίματος μιας γυναίκας μπορεί να επηρεάσει τις πιθανότητές της να μείνει έγκυος. Μελετώντας περισσότερες από 560 γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν σε θεραπεία για υπογονιμότητα, διαπίστωσαν πως όσες είχαν ομάδα αίματος 0 είχαν διπλάσιες πιθανότητες να παράγουν λιγότερα και χειρότερης ποιότητας ωάρια, με συνέπεια να δυσκολεύονται περισσότερο να συλλάβουν. Επιπλέον, όσες είχαν ομάδα αίματος Α παρουσίαζαν με βραδύτερο ρυθμό την μείωση στον αριθμό των παραγόμενων ωαρίων με το πέρασμα του χρόνου.  Διαβάστε περισσότερα εδώ.


Ομάδα Β:
Κινδυνεύουν περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα για καρκίνο του παγκρέατος. Λινκ. .


Ομάδα ΑΒ:
Οι ομάδες Α, Β και η ΑΒ ακόμη περισσότερο, είναι πιο εύάλωτες στην καρδιακή νόσο. Περισσότερα εδώ



Ακολουθούν παραθέσεις άρθρων:

Η ομάδα αίματος επηρεάζει την υγεία μας!

Είναι δυνατόν να επηρεάζει η ομάδα αίματος τον κίνδυνο που διατρέχουμε να αναπτύξουμε καρκίνο, υπογονιμότητα, πεπτικό έλκος ή και λοιμώδη νοσήματα ακόμα, όπως η ελονοσία; Ολοένα περισσότερες μελέτες υποδηλώνουν πως – στην χειρότερη περίπτωση - είναι πάρα πολύ πιθανό…

Η νεώτερη μελέτη για τις ομάδες αίματος δείχνει πως όσοι έχουν ομάδα αίματος 0 διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν έμφραγμα.

Όπως γράφει η εφημερίδα «Daily Mail», ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ανακάλυψαν αυτό το όφελος σε μελέτη με 20.000 εθελοντές. Η μελέτη τους, που πρόκειται να δημοσιευθεί σε μία από τις σημαντικότερες ιατρικές επιθεωρήσεις, την «The Lancet», έδειξε πως όσοι φέρουν το γονίδιο Adamts7 διατρέχουν σημαντικό υψηλότερο κίνδυνο εμφράγματος.

Σε όσους φορείς όμως έχουν ομάδα αίματος Ο, το Adamts7 δεν αυξάνει τον κίνδυνο αυτό.

Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μέρντοκ Ράιλι, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στο πανεπιστήμιο, λέει πως αυτή η γνώση θα μπορούσε να συμβάλει στην επινόηση νέων φαρμάκων για όσους κινδυνεύουν να υποστούν έμφραγμα, τα οποία θα μιμούνται την ωφέλιμη δράση του γονιδίου όσων έχουν ομάδα αίματος Ο.


Φυσική εξέλιξη

Η ομάδα αίματος που έχει καθένας από εμάς καθορίζεται από τα γονίδια που κληρονομεί από τους γονείς του.

Εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης οδήγησαν στην δημιουργία τεσσάρων ομάδων αίματος: την Α, την Β, την ΑΒ και την Ο. Υπολογίζεται ότι το περίπου 45% του πληθυσμού έχει ομάδα αίματος Ο, το 41% έχει ομάδα αίματος Α, το 10% έχει ομάδα αίματος Β και μόλις το 4% έχει ομάδα αίματος ΑΒ.

Κάθε μία από αυτές τις ομάδες φαίνεται πως εξελίχθηκε για να παράσχει προστασία από θανατηφόρες ασθένειες, αλλά κάθε μία έχει και τις αδυναμίες της.

Όσοι λ.χ. έχουν ομάδα αίματος Ο διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από ελονοσία, σε σύγκριση με όσους έχουν οποιαδήποτε από τις άλλες τρεις. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, είναι πιο ευάλωτοι στην χολέρα και στο πεπτικό έλκος που προκαλείται από βακτήρια.


Αρρώστιες του πεπτικού

Τα δεδομένα αυτά υποστηρίζονται από αρκετά πειστικά στοιχεία. Την δεκαετία του ’50, μελέτη σε τέσσερα νοσοκομεία του Λονδίνου είχε δείξει ότι ο κίνδυνος εκδηλώσεως γαστρικού (στομαχικού) καρκίνου είναι πολύ υψηλότερος για όσους έχουν ομάδα αίματος Α απ’ ό,τι για όσους έχουν ομάδα αίματος Ο.

Επιπλέον, όσοι έχουν ομάδα αίματος Ο κινδυνεύουν περισσότερο απ’ όλους να εκδηλώσουν έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου.

Πριν από λίγες ημέρες, το εύρημα αυτό επιβεβαίωσαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα της Σουηδίας, οι οποίοι παρακολούθησαν επί 35 χρόνια περισσότερους από 1 εκατομμύριο εθελοντές.

Η μελέτη αυτή, επικεφαλής της οποίας ήταν ο δρ Γκούσταφ Έντγκρεν από το Τμήμα Ιατρικής Επιδημιολογίας & Βιοστατιστικής του πανεπιστημίου, έδειξε πως όσοι έχουν ομάδα αίματος Α είναι πιο επιρρεπείς στην υιοθέτηση παραγόντων κινδύνου για καρκίνους του πεπτικού, όπως το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ και η κατάχρηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Αντίστοιχα, όσοι έχουν ομάδα αίματος Ο είναι πιο ευάλωτοι στη μόλυνση με το ελικοβακτήριο του πυλωρού, που προκαλεί πεπτικό έλκος.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως όσοι έχουν ομάδα αίματος ΑΒ ή Β, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος σε σύγκριση με όσους έχουν ομάδα αίματος Α ή Ο.


Γυναικολογικά νοσήματα

Οι ομάδες αίματος έχουν επίσης σχετισθεί με γυναικολογικές διαταραχές και νοσήματα.

Τον περασμένο Οκτώβριο, επιστήμονες από το Κολέγιο Ιατρικής Άλμπερτ Άϊνσταϊν στη Νέα Υόρκη, με επικεφαλής τον δρα Έντουαρτ Νεγιάτ, ανακοίνωσαν πως η ομάδα αίματος μιας γυναίκας μπορεί να επηρεάσει τις πιθανότητές της να μείνει έγκυος.

Μελετώντας περισσότερες από 560 γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν σε θεραπεία για υπογονιμότητα, διαπίστωσαν πως όσες είχαν ομάδα αίματος 0 είχαν διπλάσιες πιθανότητες να παράγουν λιγότερα και χειρότερης ποιότητας ωάρια, με συνέπεια να δυσκολεύονται περισσότερο να συλλάβουν.

Επιπλέον, όσες είχαν ομάδα αίματος Α παρουσίαζαν με βραδύτερο ρυθμό την μείωση στον αριθμό των παραγόμενων ωαρίων με το πέρασμα του χρόνου.

Οι ομάδες αίματος έχουν σχετιστεί και με άλλα γυναικολογικά νοσήματα. Τον περασμένο μήνα, λ.χ., μελέτη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ έδειξε πως οι γυναίκες με ομάδα αίματος Α ή Β διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου των ωοθηκών.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις πως οι γυναίκες με ομάδα αίματος ΑΒ διατρέχουν διπλάσιες έως τριπλάσιες πιθανότητες από τις υπόλοιπες να αναπτύξουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης προεκλαμψία.

Η προεκλαμψία οφείλεται στην επικίνδυνη αύξηση της αρτηριακής πίεσης – και, αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να απειλήσει τη ζωή της εγκύου και του μωρού της.


Γαστρεντερίτιδες και παχυσαρκία

Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως, μολονότι τα άτομα με ομάδα αίματος Ο έχουν μειωμένο κίνδυνο πεπτικών καρκίνων, είναι πιο ευάλωτα στον νοροϊό – το βακτήριο που προκαλεί σοβαρή γαστρεντερίτιδα και ενδέχεται ακόμα και να απειλήσει τη ζωή.

Οι άντρες με ομάδα αίματος Ο, εξάλλου, μπορεί υπό ορισμένες συνθήκες να είναι επιρρεπείς στην συσσώρευση περιττών κιλών, σύμφωνα με επιστήμονες από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Bispebjerg, στην Κοπεγχάγη.

Η μελέτη τους έδειξε πως οι άντρες αυτοί διατρέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας όταν εργάζονται σε χώρους με έντονη ρύπανση – ίσως διότι η ρύπανση ενεργοποιεί φλεγμονώδεις χημικές αντιδράσεις στον οργανισμό που τους οδηγούν στην συσσώρευση λίπους.

Οταν η ομάδα καθορίζει την υγεία...
Νέες έρευνες δείχνουν ότι η ομάδα αίματος προδιαθέτει τον οργανισμό για συγκεκριμένες παθήσεις

Είναι δυνατόν η ομάδα του αίματός μας να μας προδιαθέτει για την ανάπτυξη μιας ασθένειας ή αντίθετα να μας προστατεύει από μια άλλη; Οι γιατροί είχαν παρατηρήσει τέτοιες συσχετίσεις από πολύ παλιά, αλλά παρέμεναν πάντοτε σχεδόν ανεκδοτολογικές. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών όμως σύγχρονες μέθοδοι γονιδιωματικής ανάλυσης, αλλά και κλασικού τύπου επιδημιολογικές μελέτες έχουν φέρει στο φως πληθώρα δεδομένων που συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η ομάδα του αίματός μας σχετίζεται με κάποιες ασθένειες, μεταξύ των οποίων και ο καρκίνος. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα σύνδεσης ομάδας αίματος με ασθένεια προέρχεται από μελέτη αμερικανών επιστημόνων, αφορά τις καρδιοπάθειες και δημοσιεύθηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση «The Lancet» (τεύχος 377, 2011, σελ. 383-392).


Ενα έμφραγμα, πολλά γονίδια

Η γενετική της στεφανιαίας νόσου και των εμφραγμάτων του μυοκαρδίου έχει αποδειχθεί δύσκολη υπόθεση για τους ερευνητές. Παρά το γεγονός ότι οι ασθένειες αυτές σαφώς ενέχουν μια κληρονομική συνιστώσα, η μεταβίβασή τους από γενιά σε γενιά δεν υπακούει στους νόμους του Μέντελ. Ετσι, οι ερευνητές θεωρούν ότι πρόκειται για πολυπαραγοντικές νόσους, για νόσους δηλαδή που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση διαφόρων κληρονομήσιμων στοιχείων (διαφορετικές εκδοχές γονιδίων) μεταξύ τους, αλλά και με το περιβάλλον.

Ενα σχετικά νέο εργαλείο μελέτης πολυπαραγοντικών ασθενειών έχει προκύψει μετά την αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος: ονομάζεται μελέτη genome - wide association και πρακτικώς συνδέει την εμφάνιση ασθενειών με χαρακτηριστικές αλλαγές σε συγκεκριμένες θέσεις του γονιδιώματος. Βασικό πλεονέκτημα αυτών των μελετών είναι ότι δεν ξεκινούν από καμία υπόθεση. Ο ερευνητής δηλαδή δεν έχει μια υπόθεση την οποία προσπαθεί να αποδείξει, αλλά καλείται μετά το πέρας της μελέτης να δημιουργήσει την υπόθεση με βάση τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από αυτήν.

Περιττό να πούμε ότι οι επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με την καρδιολογία έσπευσαν να αξιοποιήσουν το εργαλείο αυτό: εννέα διαφορετικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία εντόπισαν 14 γενετικές θέσεις, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη της στεφανιαίας νόσου. Παρ' όλα αυτά, οι γενετικές θέσεις που εντοπίστηκαν δεν μπορούν να εξηγήσουν περισσότερο από το 15%-20% της κληρονομικότητας της νόσου που αποτελεί πρώτο βήμα προς το έμφραγμα. Οι ειδικοί δεν αιφνιδιάστηκαν από το μικρό ποσοστό: ο δρόμος από μια κανονική αρτηρία ως το έμφραγμα είναι μακρύς και περιλαμβάνει μια σειρά παθολογικές διαδικασίες (από την αρχή σχηματισμού των αθηρωματικών πλακών, την αύξησή τους, τη ρήξη τους, τη θρόμβωση και τελικώς τη στέρηση οξυγόνου από τον καρδιακό ιστό). Είναι αναμενόμενο λοιπόν καθεμία από αυτές να έχει διαφορετική γονιδιακή ρύθμιση.


Το ΑΒΟ στην καρδιολογία

Αυτό ακριβώς θέλησαν να μελετήσουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια: Είναι άραγε διαφορετικοί οι γενετικοί παράγοντες που προδιαθέτουν για τη στεφανιαία νόσο από αυτούς που προδιαθέτουν για το έμφραγμα; Προκειμένου να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα επέλεξαν προσεκτικά τους εθελοντές των οποίων το γονιδίωμα θα εξέταζαν και πραγματοποίησαν δύο μελέτες: στην πρώτη συνέκριναν ασθενείς με στεφανιαία νόσο με υγιείς εθελοντές (οι στεφανιαίες αρτηρίες των οποίων εξετάστηκαν με αγγειογραφία προκειμένου να διαπιστωθεί ότι όντως δεν έφεραν αθηρωματικές πλάκες), ενώ στη δεύτερη συνέκριναν ασθενείς με στεφανιαία νόσο που έπαθαν έμφραγμα με ασθενείς με στεφανιαία νόσο αλλά χωρίς έμφραγμα.
Διαπίστωσαν ότι διαφορετικοί γονιδιακοί τόποι σχετίζονταν με την ύπαρξη αθηρωματικής πλάκας και διαφορετικοί με τα εμφράγματα: έτσι, η παρουσία μια συγκεκριμένης εκδοχής του γονιδίου ADAMTS7 προδιαθέτει για τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας, αλλά δεν σχετίζεται με τα εμφράγματα. (Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πρωτεΐνη που κωδικοποιείται από το γονίδιο ADAMTS7 πιθανότατα επιδρά στο μέγεθος των αθηρωματικών πλακών αλλά όχι στη σταθερότητά τους). Επίσης, διαπίστωσαν ότι το γονίδιο ΑΒΟ σχετίζεται με τα εμφράγματα σε ένα περιβάλλον αθηρωμάτωσης, χωρίς όμως να έχει σχέση με την αθηρωμάτωση αυτή καθαυτή.


Σπάνια τα εμφράγματα στην ομάδα Ο

Οπως είναι γνωστό, όμως, το γονίδιο ABO καθορίζει τις ομάδες αίματος. Ειδικότερα, το γονίδιο κωδικοποιεί τη σύνθεση δύο πρωτεϊνών της τρανσφεράσης Α (α 1-3-Ν-ακετυλ-γαλακτοζαμυνίλο τρανσφεράση) και της τρανσφεράσης Β (α 1-3-γαλακτοζυλοτρανσφεράση), οι οποίες «ντύνουν» με σάκχαρα επιφανειακές πρωτεΐνες της επιφάνειας των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Μια μετάλλαξη του γονιδίου έχει ως αποτέλεσμα να μη δημιουργείται λειτουργική τρανσφεράση και τα άτομα που τη φέρουν ανήκουν στην ομάδα αίματος Ο.

Η μειωμένη δράση γλυκοζυλοτρανσφεράσης σε άτομα της ομάδας αίματος Ο είχε ως αποτέλεσμα «τη μείωση του κινδύνου για έμφραγμα σε περιβάλλον στεφανιαίας νόσου, ενώ ταυτόχρονα προστάτευε ενάντια σε θρομβοεμβολή», όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο άρθρο των αμερικανών επιστημόνων. Με άλλα λόγια, από την εργασία των ερευνητών του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια προέκυψε ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Ο είναι προστατευμένα από εμφράγματα σε σχέση με άτομα των άλλων ομάδων, ακόμη και αν έχουν εμφανίσει στεφανιαία νόσο.

Το να σχετίζονται οι ομάδες αίματός μας με τα εμφράγματα φαίνεται λογικό, δεδομένου ότι οι θρομβώσεις συμβαίνουν στο αίμα. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια οι ομάδες αίματος εμφανίζουν συσχετίσεις με μια σειρά ασθενειών χωρίς να είναι προφανής η αιτιολογία. Ετσι, ο παγκρεατικός καρκίνος, ο γαστρικός καρκίνος, τα πεπτικά έλκη, ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών, ο καρκίνος του δέρματος, αλλά και η υπογονιμότητα εμφανίζονται να έχουν σχέση με την ομάδα του αίματός μας.


Ζωτικός ρόλος στο πάγκρεας

Ο συσχετισμός του καρκίνου του παγκρέατος με τις ομάδες αίματος δεν είναι καινούργιος: επιδημιολογικές μελέτες, οι οποίες καταδεικνύουν ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Ο εμφανίζουν τη νόσο σε μικρότερα ποσοστά από τις υπόλοιπες ομάδες, υπάρχουν από τη δεκαετία του 1950. Ωστόσο μόλις τα τελευταία χρόνια κατέστη δυνατή η περαιτέρω διερεύνηση και επαλήθευση αυτού του φαινομένου. Στις 2 Αυγούστου 2009 αμερικανοί ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου δημοσίευσαν στην επιθεώρηση «Nature Genetics» άρθρο που επαλήθευε τις παλαιότερες μελέτες. Ειδικότερα, πραγματοποιώντας μια genome-wide association μελέτη, στην οποία αναζητούσαν ποικιλομορφίες στα γονιδιώματα 2.457 ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος και 2.654 υγιών εθελοντών, διαπίστωσαν ότι όντως τα άτομα της ομάδας Ο είναι σχετικά προστατευμένα από τη νόσο σε σχέση με άτομα των υπόλοιπων ομάδων.

Μια δεύτερη μελέτη και πάλι αμερικανών επιστημόνων του Ινστιτούτου για τον Καρκίνο Dana-Farber προσδιόρισε ότι σε σχέση με άτομα της ομάδας Ο τα άτομα της ομάδας Α είχαν 32% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του παγκρέατος, τα άτομα της ομάδας ΑΒ 51% περισσότερες πιθανότητες και τα άτομα της ομάδας Β 72% περισσότερες. Με δεδομένο ότι οι πρωτεΐνες που ντύνουν με σάκχαρα την επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων επιτελούν την ίδια λειτουργία και στα παγκρεατικά κύτταρα, η συσχέτιση της ομάδας αίματος και του κινδύνου εμφάνισης της νόσου δεν είναι αξιοπερίεργη.

Ωστόσο οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα προαναφερθέντα ευρήματα δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να χρησιμοποιηθεί η ομάδα αίματος ως προγνωστικός δείκτης εμφάνισης της νόσου. Η αληθινή τους αξία έγκειται στο γεγονός ότι δείχνουν στους επιστήμονες ποιες ερευνητικές οδούς πρέπει να ακολουθήσουν για να διαλευκάνουν την αιτιολογία της νόσου. Προς το παρόν, πάντως, οι αμερικανοί ερευνητές τονίζουν ότι αποτελέσματα σαν και αυτά, όσο και αν δείχνουν ενδιαφέροντα, δεν είναι αρκετά για να αποδείξουν μια αληθινή σχέση μεταξύ της ομάδας αίματος και του καρκίνου του παγκρέατος. Πιθανότατα, λένε, το γονίδιο ΑΒΟ δεν είναι παρά ένας δείκτης για την παρουσία άλλων γονιδίων στην ίδια γειτονιά, που συνδέονται αμεσότερα με αυτό το είδος καρκίνου και... περιμένουν να ανακαλυφθούν.


Πιο ευάλωτο δέρμα

Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος και ειδικότερα βασικοκυτταρικό και ακανθοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος εμφανίζουν τα άτομα της ομάδας αίματος Ο, σύμφωνα με μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Αντίθετα, το μελάνωμα, η επιθετικότερη μορφή καρκίνου του δέρματος, δεν φάνηκε να σχετίζεται με τις ομάδες αίματος. Οι αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν δεδομένα που αφορούσαν 70.650 γυναίκες και 24.820 άνδρες, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν ιατρικά για δεκαετίες (οι γυναίκες ήταν νοσοκόμες και οι άνδρες προσωπικό νοσοκομείων). Κατά τη διάρκεια της μελέτης 685 άτομα εμφάνισαν μελάνωμα, 1533 ακανθοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος και 19.860 βασικοκυτταρικό καρκίνο του δέρματος. Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα που επιτρέπουν τον υπολογισμό του κινδύνου οι αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που δεν ανήκαν στην ομάδα Ο είχαν 14% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ακανθοκυτταρικού και 4% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης βασικοκυτταρικού καρκίνου. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PlosOne» και, όπως τονίζεται στο άρθρο τους, θα απαιτηθεί περαιτέρω έρευνα προκειμένου να καθοριστούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων οι ομάδες αίματος επιδρούν στην εμφάνιση των εν λόγω καρκίνων του δέρματος.


Εμπλοκή και στις ωοθήκες

Από τον ίδιο πληθυσμό γυναικών (τις νοσοκόμες που έλαβαν μέρος σε εκτενή επιδημιολογική μελέτη) αντλήθηκαν τα δεδομένα που αφορούν τον συσχετισμό του επιθηλιακού καρκίνου των ωοθηκών και των ομάδων αίματος. Ειδικότερα, μεταξύ 49.153 γυναικών που παρακολουθήθηκαν για μία δεκαετία 234 ανέπτυξαν καρκίνο των ωοθηκών. Οι αμερικανοί ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη χρησιμοποίησαν κατάλληλα μαθηματικά μοντέλα για να υπολογίσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου με βάση την ομάδα αίματος των ασθενών. Σύμφωνα με το άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύθηκε τον περασμένο Ιανουάριο στην επιθεώρηση «International Journal of Cancer», «η παρουσία του αντιγόνου Β σχετίζεται θετικά με την εμφάνιση καρκίνου των ωοθηκών, ενώ η ομάδα αίματος Α δεν έδειξε παρόμοια συσχέτιση. Πιο εκτεταμένες έρευνες απαιτούνται για την επιβεβαίωση της συσχέτισης, αλλά και για να διερευνηθούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων η ομάδα αίματος μπορεί να συμβάλει στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών».


Εμμεσος ρόλος στο γαστρεντερικό

Μια μελέτη διάρκειας 35 ετών, στην οποία αξιοποιήθηκαν δεδομένα που αφορούσαν 1.089.022 άτομα, πραγματοποιήθηκε από σουηδούς ερευνητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα προκειμένου να εξετασθεί η πιθανή σχέση της ομάδας αίματος με τον γαστρικό καρκίνο και τα πεπτικά έλκη. Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο των σουηδών επιστημόνων, το οποίο δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «American Journal of Epidemiology», τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν από τα σουηδικά και δανέζικα αρχεία των εθελοντών αιμοδοτών. Στο διάστημα των 35 ετών υπήρξαν 688 γαστρικοί καρκίνοι και 5.667 πεπτικά έλκη. Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι τα άτομα της ομάδας αίματος Α είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γαστρικών καρκίνων, ενώ τα άτομα της ομάδας Ο είχαν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης πεπτικών ελκών. Αναφερόμενος στα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του ο δρ Gustaf Edgren σημείωσε ότι η συσχέτιση δεν μπορεί να θεωρηθεί σχέση αιτίου - αιτιατού, προσθέτοντας: «Θα μπορούσε π.χ. να σημαίνει ότι τα άτομα της ομάδας Α είναι περισσότερο ευαίσθητα σε παράγοντες κινδύνου για γαστρικούς καρκίνους, όπως είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ ή τα αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα. Αντίστοιχα, μπορεί τα άτομα της ομάδας Ο να είναι περισσότερο ευαίσθητα στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο προκαλεί τα πεπτικά έλκη».


Παράγοντας γονιμότητας

Η ικανότητα μιας γυναίκας να συλλάβει μετά την ηλικία των 35 ετών φαίνεται ότι σχετίζεται και με την ομάδα αίματός της. Αυτό προέκυψε από μελέτη αμερικανών επιστημόνων του Πανεπιστημίου Yale και του Ιατρικού Κολεγίου Albert Einstein της Νέας Υόρκης, η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής. Οι ερευνητές μελέτησαν 560 γυναίκες μέσης ηλικίας 35 ετών, οι οποίες προσπαθούσαν να τεκνοποιήσουν με τη βοήθεια τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Διαπίστωσαν ότι όσες από αυτές ανήκαν στην ομάδα αίματος Ο είχαν μεγαλύτερα ποσά της ορμόνης FSH (folllicle-stimulating hormone), η οποία αποτελεί ένδειξη της ποσότητας και της ποιότητας των ωαρίων που διαθέτει μια γυναίκα (όσο μεγαλύτερα τα επίπεδα της FSH τόσο μικρότερες οι πιθανότητες σύλληψης). Αν και τα προαναφερθέντα αποτελέσματα κρίθηκαν ενδιαφέροντα από την επιστημονική κοινότητα, καθόλου δεν παρέχουν απόδειξη για τη μειωμένη ικανότητα τεκνοποίησης των γυναικών που ανήκουν στην ομάδα Ο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μελέτη θα πρέπει να επαναληφθεί και σε αυτή να συμπεριληφθούν γυναίκες του γενικού πληθυσμού και όχι μόνο όσες κατά τεκμήριο αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας (αφού επελέγησαν από κλινικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής).


ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΒΟ

Το αίμα είναι ένας σύνθετος ιστός με πολλούς κυτταρικούς τύπους και πλήθος πρωτεΐνες. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος φέρουν στην επιφάνειά τους πρωτεΐνες, οι οποίες ονομάζονται συγκολλητινογόνα (στην ουσία πρόκειται για αντιγόνα). Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι συγκολλητινογόνων: οι Α και Β. Οι ομάδες αίματος προκύπτουν από την ταυτότητα των συγκολλητινογόνων στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων: άτομα της ομάδας Α φέρουν συγκολλητινογόνα Α, άτομα της ομάδας Β φέρουν συγκολλητινογόνα Β, άτομα της ομάδας ΑΒ φέρουν και τους δύο τύπους συγκολλητινογόνων, ενώ άτομα της ομάδας Ο δεν φέρουν κανένα.

Τα συγκολλητινογόνα στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων συντίθενται με τη βοήθεια δύο διαφορετικών ενζύμων, τα οποία με τη σειρά τους κωδικοποιούνται από δύο διαφορετικές «εκδοχές» (αλληλόμορφα στη γλώσσα των βιολόγων) του ίδιου γονιδίου. Το γονίδιο ονομάζεται ΑΒΟ και η τρίτη εκδοχή του είναι μεταλλαγμένη με τρόπο που απαγορεύει τη σύνθεση λειτουργικού ενζύμου. Η απουσία ενζύμου εξηγεί και την απουσία συγκολλητινογόνων στα άτομα της ομάδας Ο.

πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ