Μύθοι και συχνές ερωτήσεις για το νερό

[Θανάσης Αποστόλου]

Συχνοί Μύθοι για το Νερό.

Στο παρόν θέμα θα ασχοληθούμε με συχνές ερωτήσεις και μύθους που αφορούν το νερό. Στην πορεία αν προκύπτει νέα ερώτηση που κρίνεται ότι μπορεί να αφορά και άλλους, θα προστίθεται εδώ.

ΜΥΘΟΣ: Ξηρό στόμα είναι το 1ο σημάδι ότι χρειάζεσαι νερό.

ΑΛΗΘΕΙΑ. Το ξηρό στόμα είναι από τα τελευταία σημάδια ότι χρειάζεσαι νερό! Μην στηρίζεσαι στην ξηρότητα του στόματος για να πιεις ή όχι νερό. Ακολούθησε το πρόγραμμα ενυδάτωσης.

ΜΥΘΟΣ: Δε χρειάζεται να πίνω νερό επειδή τρώω τροφές πλούσιες σε νερό.

ΑΛΗΘΕΙΑ: Οι μόνες στερεές τροφές που ενυδατώνουν είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, όχι οι άλλες, κι ας έχουν αρκετό νερό. Η μόνη περίπτωση να μη χρειάζεσαι καθόλου νερό είναι μόνο αν τρως σχεδόν αποκλειστικά φρούτα και λαχανικά, αλλά και πάλι, αν είναι πολύ ζεστή η μέρα ή έχεις ιδρώσει σε κάποια δραστηριότητα, πιθανότατα χρειάζεσαι νερό ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση. Επίσης μην προσμετράς στην ενυδάτωσή σου ροφήματα που έχουν αλκοόλ, ζάχαρη και καφεΐνη, γιατί όσο αντί να προσφέρουν, δεσμεύουν νερό από το σώμα.

από τη σελίδα http://technologianerou.blogspot.com  διάβασα:

5 κορυφαίοι μύθοι του νερού

5. Δεν υπάρχει λιγότερο νερό του πλανήτη μας από ό,τι προηγουμένως

Αυτό είναι εντελώς αναληθές. Ωστόσο, ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται σταθερά, δίνοντάς μας την εντύπωση ότι υπάρχει λιγότερο νερό στον πλανήτη. Το νερό ανακυκλώνεται μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία που καθαρίζει και επαναχρησιμοποιεί ουσιαστικά τα πάντα. Στην πραγματικότητα, υπάρχει η ίδια ποσότητα νερού στη Γη σήμερα, όπως υπήρχε πάντα, αλλά με την αύξηση του πληθυσμού, το νερό είναι αναλογικά λιγότερο σε ποσότητα από αυτό που ήταν. Πολλές περιοχές "ψάχνουν" για φθηνές διαδικασίες αφαλάτωσης, προκειμένου να αντισταθμιστεί αυτή η ζήτηση.

4. Το νερό με βιταμίνες είναι καλύτερο για σας από το κανονικό νερό

Βλέπουμε συχνά ανθρώπους να επιλέγουν νερό εμπλουτισμένο με βιταμίνες πιστεύοντας ότι είναι μια πιο υγιεινή επιλογή. Ωστόσο, ό,τι τα φανταχτερά χρώματα των ετικετών των μεταλλικών νερών δεν σας "λένε" είναι ότι είναι φορτωμένα με άλλα πράγματα επίσης, όπως η ζάχαρη και τεχνητά αρώματα.

3. Πίνοντας κρύο νερό προκαλείται καρκίνος

Όσο γελοίο κι αν ακούγεται, αυτός ο μύθος έχει κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο μέσω αλυσίδας μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή άρθρων για αρκετά χρόνια. Η θεωρία πίσω από αυτόν τον αστικό μύθο είναι ότι το πόσιμο κρύο νερό μετά από ένα γεύμα επιτρέπει στα λίπη να πήξουν. Υποτίθεται ότι αυτά τα λίπη που έχουν πήξει προσκολλούνται στα τοιχώματα του εντέρου και προκαλούν καρκίνο. Ωστόσο, η εσωτερική θερμότητα του ανθρώπινου σώματος ακυρώνει γρήγορα τις τυχούσες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ των διαφόρων τροφών που έχουν καταναλωθεί.

2. Υπάρχουν περισσότεροι ρύποι στο πόσιμο νερό σήμερα από ό,τι στο παρελθόν

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο αριθμός των βλαβερών ουσιών στο πόσιμο νερό έχει αυξηθεί εκθετικά περίπου κατά τα τελευταία 25 χρόνια. Ενώ αυτή είναι μια λογική υπόθεση, λόγω της αυξημένης χρήσης των αυτοκινήτων και των μηχανημάτων που απελευθερώνουν τοξίνες στην ατμόσφαιρα, στην ουσία είναι μια εσφαλμένη σύλληψη. Στην πραγματικότητα, πριν από 25 χρόνια απλώς φαινόταν σαν να υπήρχαν λιγότεροι ρύποι στο πόσιμο νερό, λόγω του επιπέδου της τεχνολογίας που υπήρχε για να τους εντοπίσει. Σήμερα, έχουμε πολύ πιο ευαίσθητους και σύνθετους ελέγχους που μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε και να κατανοούμε περισσότερα για το νερό μας από ό,τι είχαμε ποτέ τη δυνατότητα στο παρελθόν.

1. Το εμφιαλωμένο νερό είναι καλύτερο και ασφαλέστερο από το νερό της βρύσης

Αυτό είναι μια κοινή παρερμηνεία. Μερικές φορές το εμφιαλωμένο νερό μπορεί να είναι πιο υγιεινό, αλλά άλλες φορές είναι απλά πιο εμπορεύσιμο. Στην πραγματικότητα πολλά από τα εμφιαλωμένα νερά περιέχουν το νερό δικτύου το οποίο εμφιαλώνεται και διατίθεται στην αγορά. Συχνά, εάν είναι αποθηκευμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα χημικά των πλαστικών μπουκαλιών διαρρέουν στο νερό, κάνοντάς το εξαιρετικά ανασφαλές, ειδικά αν χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Προφανώς οι αρχές δίνουν στις εταιρείες ένα επίπεδο διατήρησης ποιότητας, αλλά και οι προδιαγραφές νερού δικτύου είναι πολύ παρόμοιες αν όχι αυστηρότερες.

Συχνές Ερωτήσεις

Μένω σε περιοχή που το νερό είναι πολύ μολυσμένο. Αν βάλω ένα φίλτρο θα το μπουκώσω αμέσως. Τι προτείνετε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαφώς η λύση που πρέπει να ακολουθηθεί διαφέρει από τη λύση που ακολουθείται σε μία περιοχή με συνηθισμένο νερό. Σε διάφορες σελίδες διαβάζω ότι σε τόσο επιβαρυμένες περιοχές μόνο η μέθοδος της αντίστροφης όσμωσης είναι η κατάλληλη. Επίσης πρέπει να υπάρχει ένα είδος προ-φίλτρου που να συγκρατεί τα μεγάλα αιωρούμενα σωματίδια και τη λάσπη, έτσι ώστε να μη δημιουργούν προβλήματα σε όποιο άλλο φίλτρο χρησιμοποιήσουμε στη βρύση.


Είμαι σε μέρος που το νερό μυρίζει χλώριο. Πώς μπορώ να το κάνω πιο υγιεινό;

Αν το μέρος αυτό είναι το σπίτι σας, η λύση φυσικά είναι ένα καλό φίλτρο νερού. Αν βρεθήκατε πχ. φιλοξενούμενοι κάπου ή είστε σε ένα ξενοδοχείο, ένας τρόπος σημαντικής μείωσης του χλωρίου στο νερό είναι να το αφήσουμε έξω σε ένα ανοικτό δοχείο για 10-30 λεπτά ή για σιγουριά να το βράσουμε για 10-20 λεπτά. Αρκετό χλώριο στην πρώτη περίπτωση και όλο στη 2η περίπτωση θα εξατμιστεί.

Ένας άλλος τρόπος πολύ εξυπνότερος, που τυχαία είδα σε μία σελίδα είναι να ρίξουμε λίγη βιταμίνη C! (αν έχουμε). Μία ταμπλέτα βιταμίνης C μπορεί να εξουδετερώσει πλήρως το χλώριο που περιέχεται σε έναν τέντζερη γεμάτο νερό. Επίσης είναι τέλεια ιδέα για το μπάνιο μας, αν έχουμε την (κακή) συνήθεια να γεμίζουμε τη μπανιέρα. Σε αυτή την περίπτωση το χλώριο που περιέχει το νερό δεν είναι ό,τι καλύτερο για την επιδερμίδα και το αναπνευστικό μας σύστημα. Γι αυτό μπορούμε να εξουδετερώσουμε το χλώριο μίας μπανιέρας αν μέσα ρίξουμε 1 ή 2 κουταλιές σούπας βιταμίνης C. Μην το ψειρίζετε πολύ στην ποσότητα βιταμίνης C, ρίξτε μία μικρή ποσότητα και θα κάνει τη δουλειά. Σε ένα ποτήρι νερό που σας μυρίζει χλώριο, αρκετή είναι λίγη σκόνη βιταμίνης C, όπως όταν ρίχνουμε αλάτι στο φαγητό.

Να τονίσουμε ότι η βιταμίνη C είναι απολύτως φιλική στο σώμα, σε αντίθεση με άλλους χημικούς τρόπους καθαρισμού, που καταντάνε οι ίδιοι πρόβλημα.. Δείτε εδώ ένα κατατοπιστικό βίντεο για τη χρήση της βιτ. C για τον καθαρισμό του χλωρίου. Έχει κυκλοφορήσει και τηλέφωνο μπάνιου που έχει βιταμίνη C, που όμως δε νομίζω ότι αξίζει της προσοχής μας.


Το νερό της βρύσης μου είναι θολό νερό για λίγη ώρα και μετά καθαρίζει. Τι σημαίνει αυτό;

Παρατήρησα μία κρύα μέρα του Σεπτέμβρη στο χωριό ότι το νερό μετά από λίγη ώρα έξω από τη βρύση έβγαζε μικρές μπουρμπουλίθρες που κολούσαν στα τοιχώματα και έφευγαν όσο περνούσε η ώρα. Επίσης παρατήρησα μία θολούρα στο νερό, κοντά στην επιφάνεια, η οποία όμως εξαφανιζόταν εντός δευτερολέπτων. Απ' ό,τι διάβασα, είναι εντελώς ακίνδυνο μιας και συνήθως πρόκειται για οξυγόνο ή άλλα αέρια που παγιδεύονται μέσα στο νερό. Όσο πιο υπό πίεση ή πιο κρύο είναι το νερό, τόσο περισσότερα τα αέρια που μπορεί να εγκλωβιστούν σε φυσαλίδες. Γι αυτό όταν βρίσκονται στη ζεστότερη θερμοκρασία δωματίου εξαφανίζονται. Αν λοιπόν το θολό νερό δεν έχει κάποια περίεργη οσμή, σχεδόν πάντα οι όποιες μικροσκοπικές ή μεγαλύτερες φυσαλίδες δεν εμπνέουν καμία ανησυχία.

O ιδρυτής της aquasana Charles Strande απαντά:

"Είναι το φιλτραρισμένο νερό καλύτερο από το αποσταγμένο ή την αντίστροφη ώσμωση (RO);"

Ενώ υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες και από τις δύο πλευρές οι πιο πρόσφατες απόψεις κλείνουν προς το φιλτραρισμένο νερό. Από πρακτικής άποψης το ανθρώπινο σώμα «σχεδιάστηκε» να ενεργεί με το νερό  το οποίο υπάρχει, φυσικά, στον πλανήτη, το νερό το οποίο περιέχει μέρη από ανόργανες ουσίες όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο και το κάλιο. Πουθενά στη γη δεν απαντάται μη μεταλλικό νερό με φυσικό τρόπο. . Η απόσταξη και το RO σύστημα παράγουν αποσταγμένο νερό με όξινο ph. Πολλές πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι παρατεταμένη κατανάλωση αποσταγμένου ή μη μεταλλικού νερού μπορούν να οδηγήσουν σε μια μορφή ανόργανης ανεπάρκειας. Το νερό από μόνο του πρέπει να ισορροπείται. Όταν οι ανόργανες ουσίες απογυμνώνονται από το ph του νερού το νερό γίνεται όξινο. Τότε είναι που από μόνο του ψάχνει την ισορροπία (βασικός νόμος της φύσης), προσλαμβάνοντας τις ανόργανες ουσίες και πρωτίστως το ασβέστιο. Αν καταναλώνουμε μη μεταλλικό νερό , αυτό ,θα αφαιρεί ανόργανες ουσίες από τον οργανισμό μας με τις οποίες αυτός ισορροπείται. Αυτό έχει επιδειχθεί και αναφερθεί σε πολλές έρευνες και βιβλία.


"Αν το χλώριο στο νερό είναι τόσο επιβλαβές γιατί το χρησιμοποιούν;"

Πάντα αναρωτιόμουν «ποιοι» το χρησιμοποιούν; Σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να λέμε «το χρησιμοποιούμε». Οι δημόσιες εγκαταστάσεις ύδρευσης  ελέγχονται από κρατικές υπηρεσίες οι οποίες με τη σειρά τους ελέγχονται από εμάς. Ενώ το χλώριο και τα παράγωγα του είναι γνωστό ότι έχουν δυσμενή αποτελέσματα στους ανθρώπους, το επιλέγουμε μέσα στο νερό όπου προξενεί ξεσπάσματα ασθενειών όπως ο τύφος, η χολέρα που μαστίζουν πολλές χώρες. Δεν χρησιμοποιούμε το χλώριο επειδή είναι η πιο αποτελεσματική λύση στην απολύμανση του νερού αλλά επειδή είναι η πιο φθηνή. Παρόλη την τεχνολογία που κατέχουμε σήμερα, ουσιαστικά αποχρωματίζουμε με χημικές μεθόδους το νερό για να σκοτώσουμε τα βακτήρια. Υπάρχουν αρκετές πιο υγιείς μέθοδοι . Κάποιες χώρες χρησιμοποιούν εναλλακτικές λύσεις εξαιτίας των πρόσφατων ερευνών για τους  κινδύνους με τη  χρήση χλωρίου.  Το πρόβλημα είναι ότι κοστίζουν πιο πολύ και στην πραγματικότητα είναι λιγότερο πρακτικές. Το γεγονός ότι λιγότερο από το 1% της παροχής του νερού χρησιμοποιείται για κατανάλωση , σημαίνει ότι δεν είναι πρακτικό να παράγουμε «υγιεινό νερό» από την κεντρική παροχή. Πολλοί άνθρωποι δεν προτίθενται να πληρώσουν για να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικές μεθόδους απολύμανσης οι οποίες κοστίζουν τριπλάσια από το νερό. Λογικά, η λύση είναι να κρατήσουμε το χλώριο στο νερό μας μέχρι του σημείου της χρήσης του και μετά να το απομακρύνουμε με το φιλτράρισμα του στο σπίτι, το οποίο στην πραγματικότητα είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουμε υγιεινό νερό.

[g]

(O ιδρυτής της aquasana Charles Strande απαντά:)..."Η απόσταξη και το RO σύστημα παράγουν μη αποσταγμένο νερό με όξινο ph." Μάλλον τυπογραφικό λάθος, θα' πρεπε να γράφει 'αποσταγμένο' και όχι μη αποσταγμένο.
Τέλος πάντων εμείς έχουμε στο σπίτι τα τελευταία επτά χρόνια, RO σύστημα "έξι σταδίων" όπως λέγεται, δηλ. έξι διαφορετικά φίλτρα τα οποία κλιμακώνουν το φιλτράρισμα καθώς περνάει το νερό από το ένα στο άλλο φίλτρο.
Το πρότελευτάιο φίλτρο είναι αυτό της αντίστροφης όσμωσης που κατακρατάει τα πάντα (οφέλιμα και επιβλαβή ιχνοστοιχεία). Το τελευταίο φίλτρο είναι αυτό που "εμπλουτίζει τη γεύση" του νερού μετά την RO με μεταλλικά στοιχεία. Αυτό το έκτο στάδιο δεν έχω ψάξει να δώ πως λειτουργεί, πάντως πλασάρεται ως εμπλουτιστικό της γεύσης και όχι γενικά, ας πούμε, του νερού με ιχνοστοιχεία, έστω τεχητά, για να ξαναποκτήσει αυτα που κατακράτησε το RO φίλτρο. Γεγονός που με βάζει σε υποψίες ότι τελικά δεν κάνει άλλη δουλειά παρά να βελτιώνει μόνο τη γεύση και όχι κάτι ουσιαστικό, πχ. αύξηση PH, κλπ. Ξέρει κανείς κάτι παραπάνω για τα RO συστήματα φιλτραρίσματος;

2η απορία: Με την κατανάλωση του νέρου πόσα ιχνοστοιχεία και ποια προσλαμβάνουμε; Είναι τόσα σε ποιότητα και ποσότητα που καθιστούν την πρόσληψή τους μέσω του νερού κρίσιμη; Γιατί εγώ νόμιζα ότι οι ποσότητες που υπάρχουν στο μεταλλικό νερό είνια αμελητέες και την κύρια ποσότητα των μετάλλων και λοιπών ιχνοστοιχειων που χρειάζεται ο οργανισμός μας την παίρνουμε από όλες τι υπόλοιπες τροφές που καταναλώνουμε.

Αυτά προς το παρόν. Θα επανέλθω γιατί το θέμα του νερού μας προβληματίζει αρκετά στην οικογένεια.

Γ.

[Θανάσης Αποστόλου]

γεια σου Γιάννη, το διόρθωσα το "μη αποσταγμένο" που επισήμανες, σε "αποσταγμένο".

Το σύστημα που χρησιμοποιείς πρέπει να είναι πολύ ακριβό. Σίγουρα είναι αξιόλογο κ κάνει καλή δουλειά... Ένα τέτοιο σύστημα είναι οκ για οπουδήποτε, διότι τα προφίλτρα συγκρατούν τους μεγαλύτερους ρύπους. Ενώ αν είχες ένα απλό φίλτρο άνθρακα, σε μία περιοχή πολύ επιβαρυμένη, το φίλτρο γρήγορα θα "μπούκωνε" από τη σκόνη και τους χοντρούς ρύπους.

Το φίλτρο άνθρακα που προτείνω εγώ στους περισσότερους, ΔΕΝ είναι για περιοχές με πολύ βρώμικο νερό (κάπου το 5% της Ελλ. επικράτειας, χονδρικά). Όμως είναι οικονομικά προσιτό.

Προσεχώς θα προτείνω κ συγκεκριμένο μοντέλο, προς το παρόν (εκτός άλλων πιεστικών υποχρεώσεων) είμαι σε συνεννόηση με εταιρίες, μήπως και πετύχουμε μία έκπτωση για τα μέλη του skeftomai.gr ..


Τώρα για το άλλο που ρωτάς,

2η απορία: Με την κατανάλωση του νέρου πόσα ιχνοστοιχεία και ποια προσλαμβάνουμε; Είναι τόσα σε ποιότητα και ποσότητα που καθιστούν την πρόσληψή τους μέσω του νερού κρίσιμη;

Πράγματι δεν περιμένουμε το νερό για να λάβουμε μέταλλα, γιατί έτσι κι αλλιώς τα περιέχει σε χαμηλές συγκεντρώσεις. Όμως, το νερό μπορεί να μας ΚΛΕΨΕΙ τα πολύτιμα μέταλλα του σώματος, λόγω του φαινομένου της ώσμωσης. Να το πω με απλά λόγια:

Το αίμα μας και άλλα υγρά του σώματος είναι πλούσια σε μέταλλα. Το απεσταγμένο νερό είναι άδειο. Όταν τα φέρεις σε επαφή, τότε το απεσταγμένο νερό θα ΤΡΑΒΗΞΕΙ μέταλλα από το σώμα ώστε να γίνει κάποια εξισσορόπηση στις συγκεντρώσεις των δύο διαλυμάτων.

Γι αυτό το λόγο είμαι ενάντιος στη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης. Τώρα δεν ξέρω πώς ακριβώς γίνεται ο "επανεμπλουτισμός" στο φίλτρο σου, αλλά υποθέτω σε ένα τόσο ακριβό φίλτρο θα γίνεται πολύ καλά αυτή η δουλειά...

[Θανάσης Αποστόλου]

Γιατί το απεσταγμένο νερό δεν είναι πόσιμο;

Ποιές είναι οι διαφορές του πόσιμου νερού (της βρύσης) από το απεσταγμένο νερό;
Το πόσιμο νερό περιέχει θρεπτικά άλατα όπως άλατα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου και καλίου τα οποία είναι απαραίτητα για τον οργανισμό, και ίσως βαρέα μέταλλα, βακτήρια κ.α. Το απεσταγμένο νερό είναι το νερό που προέρχεται μετά από απόσταξη. Δηλαδή, θερμαίνοντας το νερό στο σημείο βρασμού του, απομακρύνονται οι χημικές ουσίες που βράζουν σε χαμηλότερη θερμοκρασία και οι ουσίες που παραμένουν στη φιάλη αφότου το νερό έχει εξατμιστεί. Έτσι, το νερό που εξατμίζεται, ψύχεται και ξανασυλλέγεται έχει υψηλότερη καθαρότητα από το αρχικό υγρό. Απεσταγμένο νερόβάζουμε στο σίδερο ή στα ψυγεία διότι δεν περιέχει καθόλου άλατα που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στα μηχανήματα με την πάροδο του χρόνου.

Όμως, πολύς κόσμος θεωρεί ότι το απεσταγμένο νερό είναι και πόσιμο και κάνει και καλό μάλιστα. Οι απόψεις διίστανται, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό επιστημόνων ισχυρίζεται ότι αν το απεσταγμένο νερό πίνεται συστηματικά είναι επιβλαβές για την υγεία. Γιατί;

Ας δούμε αρχικά πως δουλεύει ο ανθρώπινος οργανισμός...

Η ισορροπία των αλάτων στο σώμα μας διατηρείται μετο φαινόμενο της διάχυσης και της ώσμωσης. Διάχυση συμβαίνει όταν τα μόρια(στην περίπτωσή μας άλατα)μεταφέρονται από περιοχές υψηλής συγκέντρωσης μορίων σε περιοχές χαμηλής συγκέντρωσης. Για παράδειγμα, μετά από ένα γεύμα, το στομάχι μας έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση αλάτων συγκρινόμενη με αυτή στους ιστούς και στο αίμα. Έτσι λοιπόν, τα άλατα μεταφέρονται από το στομάχι, στους ιστούς, στο αίμα και στο έντερο (ποσότητα που είναι αναγκαία). Και έπειτα η περίσσεια αλάτων θα διαπεραστεί από τα νεφρά και θα αποβληθεί στα ούρα. Ώσμωση είναι το φαινόμενο κατά το οποίοη ημιπερατή μεμβράνη των κυτταρικών τοιχωμάτων επιτρέπει μόνο τη δίοδο των μορίων νερού.

Από την άλλη πλευρά, το απεσταγμένο νερό (που δεν περιέχει τίποτα άλλο, εκτός από νερό!) θα τραβήξει το αλάτι έξω από τους ιστούς, διότι τώρα η χαμηλότερη συγκέντρωση άλατος είναι στο νερό.Επίσης, λόγω του φαινομένου της ώσμωσης, θα εισέλθει πολύ νερό στα κύτταρα, ώστε να ισορροπήσει τη διαφορά συγκέντρωσης των αλάτων, με αποτέλεσματα ερυθρά αιμοσφαίρια να τείνουν να σπάσουν, επειδή δεν μπορούν να ανεχθούν μια μεγάλη αλλαγή στην τονικότητα. Συνεπώς, μερικά ερυθρά αιμοσφαίρια πεθαίνουν.

Επίσης, το απεσταγμένο νερό όταν έρχεται σε επαφή με τον αέρα τείνει να αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα και να γίνεται όξινο (μπορεί να φτάσει και pH~4).Η χημεία του σώματος μας πρέπει να διατηρείται αυστηρά και μονίμως σε ελαφρώς αλκαλικό περιβάλλον. Τα επίπεδα pH του αίματος μας θα πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 7.35 και 7.45 για μπορέσουμε να διατηρηθούμε στη ζωή.Όταν κάποιος πιεί απεσταγμένο νερό, το σώμα γίνεται όξινο αντί για αλκαλικό (pH>7). Όμως τα κύτταρα του σώματος δεν μπορούν να επιβιώσουν σε όξινο περιβάλλον και έτσι ο οργανισμός γίνεται πιο επιρρεπής στην οστεοπόρωση, υποθυρεοειδισμό, στεφανιαία αρτηριακή νόσο, αύξηση της πίεσης, οξίνιση του αίματος και κινδυνεύει με θάνατο.

Ο κόσμος πίνει απεσταγμένο νερό για να αποφύγει την κατάποση βαρέων και τοξικών μετάλλων που μπορεί να περιέχονται στο κανονικό νερό και επίσης για να διώξει όλα τα τοξικά στοιχεία που μπορεί να είναι συσσωρευμένα στον οργανισμό. Παρ'όλα αυτά, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι εξαλείφονται και τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή του. Καταλήγοντας, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι κατάποση απιονισμένου νερού κατά τη διάρκεια μιας βδομάδας δεν είναι μοιραία, καθώς είναι ένα μέσο αποτοξίνωσης, αλλά ποτέ για περισσότερο χρονικό διάστημα!
πηγή: chemistry1.webnode.fr

[Θανάσης Αποστόλου]

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ

• 884 εκατομμύρια άτομα δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό (περίπου 1 στους 8 παγκοσμίως)
• 3.575 εκατομμύρια άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από κάποια ασθένεια που σχετίζεται με το νερό
• Η μη πρόσβαση σε καθαρό νερό προκαλεί περισσότερους θανάτους από οποιονδήποτε πόλεμο.
• Ένας που κάνει 5λεπτο ντους, σπαταλά....
περισσότερο νερό απ’ ό,τι καταναλώνει μέσα σε μία ημέρα ένα άτομο στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Υγιεινή
• Μόνο το 62% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση σε ασφαλείς εγκαταστάσεις υγιεινής και τουαλέτας.
• Η απουσία εγκαταστάσεων υγιεινής είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας μολύνσεων και επιδημιών παγκοσμίως.
• 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Από αυτούς, 1,2 δισεκατομμύρια άτομα δεν διαθέτουν σχετικές εγκαταστάσεις.

Παιδιά
• Η διάρροια είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στα παιδιά κάτω των 5 ετών παγκοσμίως.
• Περίπου 1 στους 5 θανάτους παιδιών (περίπου 1,5 εκατομμύρια κάθε χρόνο) οφείλεται στη διάρροια. Σκοτώνει περισσότερα παιδιά απ’ ό,τι το AIDS, η ελονοσία και η ιλαρά μαζί.
• Κάθε 20 δευτερόλεπτα, ένα παιδί πεθαίνει από κάποια ασθένεια που σχετίζεται με την έλλειψη νερού.

Γυναίκες
• Εκατομμύρια γυναίκες ξοδεύουν πολλές ώρες την ημέρα για να συλλέξουν και να κουβαλήσουν νερό από μακρινές και συχνά μολυσμένες πηγές.
• Έρευνα του IRC (International Water and Sanitation Centre) για προγράμματα υγιεινής σε 88 κοινότητες, έδειξε ότι τα προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί και τρέχουν με την πλήρη συμμετοχή των γυναικών είναι πιο βιώσιμα και αποτελεσματικά από τα υπόλοιπα.

Ασθένειες
• Οι μισές από τις νοσοκομειακές κλίνες παγκοσμίως καταλαμβάνονται από ασθενείς που πάσχουν από κάποια αρρώστια που σχετίζεται με την έλλειψη πρόσβασης σε ασφαλή αποθέματα νερού ή με ακατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής.
• Περίπου το 10% των θανάτων από ασθένειες παγκοσμίως θα μπορούσε να αποφευχθεί με βελτίωση της παροχής νερού, των εγκαταστάσεων υγιεινής και της διαχείρισης των αποθεμάτων.

Οικονομία
• Περίπου το 50% όλων των προγραμμάτων που σχετίζονται με το νερό, αποτυγχάνει, λιγότερο από 5% έχει προσωρινά αποτελέσματα, ενώ πολύ λιγότερο από το 1% έχει μακροπρόθεσμη διάρκεια.
• Οι επενδύσεις σε ασφαλές πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι κάθε δολάριο που επενδύεται, φέρνει πίσω 3-4 δολάρια, ανάλογα με την περιοχή και την τεχνολογία.
• Περίπου 2 στα 3 άτομα που έχουν ανάγκη από καθαρό πόσιμο νερό, επιβιώνουν με λιγότερα από 2 δολάρια ημερησίως, ενώ 1 στους 3 με λιγότερα από 1 δολάριο.


Περιβάλλον
• Λιγότερο από το 1% των παγκόσμιων αποθεμάτων φρέσκου νερού είναι άμεσα προσβάσιμο για ανθρώπινη χρήση.
• Περίπου το 80% των λυμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν υφίσταται καμία επεξεργασία, μολύνοντας ποτάμια, λίμνες και παράκτιες περιοχές.
• Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι μέχρι το 2025, 48 χώρες με συνολικό πληθυσμό 2,8 δισεκατομμύρια, θα αντιμετωπίσουν δυσκολία ή έλλειψη σε φρέσκο νερό.
• Η αγροκαλλιέργεια απορροφά το μεγαλύτερο ποσοστό νερού: περίπου το 70% όλων των αποθεμάτων νερού χρησιμοποιείται στην άρδευση.

ΠΗΓΗ:http://act-blogers.blogspot.com