Φανταστείτε ότι έχουμε δύο δίδυμους καπνιστές που ζουν περίπου τις ίδιες συνθήκες ζωής, με εξαίρεση μία διαφορά στο θέμα του καπνίσματος:
- Ο Α άρχισε να καπνίζει συστηματικά πριν ένα μήνα και καπνίζει 10 τσιγάρα τη μέρα.
- Ο Β καπνίζει ένα πακέτο τη μέρα επί 20 χρόνια. Αποφασίζουν και οι δυο να το κόψουν.

Ποιος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας;

Η ευρέως διαδεδομένη άποψη λέει ότι ο Β θα υποφέρει πολλές εβδομάδες από την απουσία της νικοτίνης, ενώ ο Α θα ξεμπερδέψει ευκολότερα. Ας δούμε τι θα συμβεί στ’ αλήθεια.

1ον, δε πρόκειται κανείς από τους δυο να υποφέρει από την «απουσία της νικοτίνης», αλλά από την καθυστερημένη ενόχληση της νικοτίνης των τελευταίων του τσιγάρων, η οποία όπως είπαμε διαρκεί περίπου 3 ημέρες.

2ον, η διαφορά στην σωματική ενόχληση είναι μικρή και το κυριότερο: αυτή η διαφορά εκδηλώνεται μόνο τις πρώτες ημέρες. Η επιτυχία της προσπάθειας όμως δεν κρίνεται τόσο τις πρώτες μέρες, (που υποθέτουμε ότι και οι δύο είναι αποφασισμένοι) αλλά κυρίως από τους πρώτους μήνες.

Το αν θα καταφέρει ο Α ή ο Β ευκολότερα εξαρτάται από τις ΒΛΑΒΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ που έχουν υποστεί από το κάπνισμα. Δηλαδή το πόσο πιστεύουν συνειδητά και κυρίως υποσυνείδητα ότι λαμβάνουν από το κάπνισμα «απόλαυση», «παρηγοριά», «συντροφιά» κλπ. Το κάπνισμα είναι πρωτίστως πρόβλημα στρεβλωμένης αντίληψης κι όχι τόσο της σωματικής δέσμευσης με τη νικοτίνη.

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα, η απάντηση μπορεί να είναι και ο Α και ο Β, ανάλογα με την περίπτωση.
Αν ο καπνιστής Β που καπνίζει πολλά χρόνια, έχει συσσωρεύσει μέσα του απέχθεια για τις συνέπειες του καπνίσματος, και θεραπευτικές σκέψεις (αυτό που λένε κάποιοι πριν το κόψουν ότι “το δούλευα μέσα μου καιρό”) τότε θα έχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα έναντι του Α, που είναι εντελώς απροετοίμαστος να καταπολεμήσει τις ψευδαισθήσεις και αταλαιπώρητος από τις τοξίνες.

Από την άλλη μπορεί ο Β να είναι τελικά αυτός που θα δυσκολευτεί περισσότερο, εφόσον δεν έχουν ωριμάσει μέσα του οι αντικαπνιστικές σκέψεις Μετά από τόσα χρόνια συστηματικής εξαπάτησης, του είναι αδύνατο να χωνέψει ότι όλη η «απόλαυση», η «συντροφιά» και η «παρηγοριά» που έχει λάβει από το κάπνισμα είναι 100% ψευδαισθήσεις.
Τελικά αν μου ζητούσαν να ποντάρω στην επιτυχία κάποιου από τους δύο ειλικρινά δε θα ήξερα ποιον να διαλέξω. Θεωρώ ότι και οι δύο έχουν περίπου ίδιες πιθανότητες επιτυχίας. Ο βαρύς καπνιστής Β έχει μάλλον ωριμότερη σκέψη και είναι πιο έτοιμος για την απόδραση, όμως είναι και πιο καλά φυλακισμένος από τον καινούργιο καπνιστή Α.

Ας το ξαναπούμε. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάποιος που κόβει το κάπνισμα δεν είναι τα σωματικά συμπτώματα, αλλά το ψυχολογικό «βασανιστήριο» που προέρχεται από τη διαστρέβλωση της αλήθειας.

Στα πρώτα τσιγάρα το ξεγέλασμα του υποσυνείδητου φαίνεται σαν κάτι που έχει μικρή σημασία, είναι σχεδόν χαριτωμένο. Όταν όμως αυτό το ξεγέλασμα γίνει χιλιάδες φορές, τότε το αποτέλεσμα είναι φρικτό, όχι για την επιδείνωση της σωματικής δέσμευσης, αλλά για τη στρέβλωση των αντιλήψεών μας.

Η μικρή «γρατζουνιά» στην αντίληψή μας που μας κατάφεραν τα πρώτα τσιγάρα, τώρα γίνεται μια απαίσια ανοικτή πληγή ΨΕΜΑΤΟΣ και ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ που κατακλύζει το μυαλό μας και είναι ικανή να μας οδηγήσει ακόμα και την αυτοκτονία!

Συμπέρασμα: Όσοι καπνίζουν πολλά χρόνια είναι σωματικώς πιο πολύ δεσμευμένοι με το κάπνισμα, αλλά αυτό λίγη επίδραση έχει στο ποσοστό επιτυχίας τους. Αυτή εξαρτάται από το ξεπέρασμα των ψευδαισθήσεων του καπνίσματος, και σε αυτό στοχεύει το βιβλίο “πώς να απαλλαγείτε από το κάπνισμα πανεύκολα”, που έχει ήδη βοηθήσει χιλιάδες Έλληνες και ξένους καπνιστές να απελευθερωθούν με τρόπο εύκολο και διασκεδαστικό.